Πασχάλιο Μήνυμα Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γερασίμου

«Νυνί δέ Χριστός ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο… οὕτω καί ἐν τῷ Χριστῷ πάντες ζωοποιηθήσονται».

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Αὐτή τήν χωρίς ὅρια ἐλπίδα, τήν ἐλπίδα τῆς Ἀναστάσεως καί ἀναγεννήσεως τοῦ ἀνθρώπου, διαλαλεῖ ἀπόψε ἡ Ἀγία μας Ἐκκλησία σέ ὁλόκληρη τήν Οἰκουμένη, ἡ ὁποία γεύεται τήν πικρία τῆς ἀσθενείας καί τοῦ θανάτου ἐξαιτίας τῆς πανδημίας τοῦ λοιμοῦ πού ἐνέσκηψε σέ αὐτή.

Ψάλλουμε τόν χαρμόσυνο ὕμνο «Χριστός Ἀνέστη», στίς φωταγωγημένες ἀπό τό Ἀνέσπερο Φῶς τοῦ Κυρίου μας Ἐκκλησίες, οἱ ὁποῖες εἶναι ἄδειες ἀπό τόν πιστό λαό πού ἐγκλεισμένος ἀναμένει νά τόν ἀκούσει ἀπό τούς τηλεοπτικούς καί ραδιοφωνικούς δέκτες, τίς αὐλές καί τά μπαλκόνια μέ μεγαλύτερη λαχτάρα ἀπό κάθε ἄλλη χρονιά.

Ἀκοῦμε καί πάλι τίς χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες νά διακηρύττουν ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Ἐνανθρωπήσας Θεός πέθανε ὡς ἄνθρωπος κρεμάμενος στό ξύλο τοῦ Σταυροῦ, ἐτάφη καί ὡς Θεός τήν τρίτη ἡμέρα ἀνέστη. Νίκησε τόν θάνατο χαρίζοντας μιά καινούρια ζωή στόν κόσμο καί τόν ἄνθρωπο. Αὐτή ἡ νέα ζωή, ἡ ἄλλη βιωτή πού ψάλλει ὁ ὑμνωδός εἶναι ἡ ζωή πάνω ἀπό τόν θάνατο καί τήν φθορά. Εἶναι ἡ ἀλήθεια τῆς ζωῆς, πού μέ νοσταλγία ἀναζητεῖ πάντοτε ὁ ἄνθρωπος καί ὁ Θεός τήν προσφέρει ἁπλόχερα, σέ ὅλους ὅσοι πιστεύουν στήν βεβαιωμένη Πίστη τῆς Ἀναστάσεως.

Τό σωτήριο ἄγγελμα τῆς ἐκ νεκρῶν Ἐγέρσεως τοῦ Χριστοῦ βρίσκει τόν τόπο μας, τήν Πατρίδα μας, τόν κόσμο ὁλόκληρο κάτω ἀπό συνθῆκες τρόμου, θλίψεως, ἀβεβαιότητος καί ἀγωνίας. Ὁ φόβος τοῦ θανάτου συνέχει, ὄχι μόνο σήμερα, ἀλλά διαχρονικά τόν ἄνθρωπο. Αἰσθάνεται ὅτι ὁ ποικιλόμορφος θάνατος τόν ἀπειλεῖ κάθε στιγμή. Δέν ἐννοοῦμε βεβαίως μόνο τόν θάνατο πού προκαλοῦν οἱ κατά καιρούς θανατηφόροι ἰοί, οὔτε τήν φθορά καί τήν ἀπειλή τῆς ζωῆς, ὑπό τήν βιολογική ἔννοια τῶν ὅρων. Ἐννοοῦμε καί ὅλες ἐκεῖνες τίς μορφές θανάτου καί φθορᾶς, οἱ ὁποῖες ἀπειλοῦν τόν ἄνθρωπο, καθώς ὁ κόσμος συνεχίζει νά ζεῖ τήν παράνοια τοῦ θανάτου, πού δείχνει νά κερδίζει ἔναντι τῆς ζωῆς. Κρίση πολύμορφη εἶναι τό νέο του ὄνομα. Ὑποδούλωση στόν Φαραώ τῆς κάθε ἐξαρτήσεως εἶναι ἡ σημερινή του μορφή. Ἡ ἀστυνόμευση τῆς συνειδήσεως μέ τήν ἀπόπνιξη κάθε ἀνατάσεως τῆς ψυχῆς, ὁ εὐτελισμός τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, ἡ παραφθορά τοῦ κάλλους τῆς φύσεως εἶναι μερικοί ἀπό τούς τρόπους διεισδύσεώς του στήν κοινωνία μας. Ὁ πόνος καί ὁ φόβος εἶναι τά μέσα ἐπιβολῆς του.

Μέσα σέ ὅλη αὐτή τήν ζοφερή τραγικότητα πού πορεύεται ἡ ἀνθρωπότητα αἰῶνες τώρα, ἡ Ἐκκλησία ψάλλει τόν παιᾶνα τῆς νίκης τοῦ Ἐσφαγμένου Ἀρνίου «θανάτῳ θάνατον πατήσας», ὡς τόν μοναδικό τρόπο ὑπερβάσεως τοῦ θανάτου ἀφοῦ  ἡ φθορά, ἡ παρακμή καί ὁ θάνατος δέν μποροῦν νά νικήσουν τήν  ζωή.

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέ τήν ἁγιοπνευματική καί πατερική της διδασκαλία διακηρύσσει ὅτι τό ἄλγος, ὁ πόνος, ἡ ἀγωνία καί καθετί πού σχετίζεται μέ τόν θάνατο, εἶναι συμπτώματα πού σχετίζονται μέ τήν ἀπουσία τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν ζωή μας. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος δέν πιστεύει στήν Ἀνάσταση, φυσικά οὔτε θέλει, ἀλλά οὔτε μπορεῖ νά ὑπομένει τόν πόνο τοῦ σταυροῦ. Ἡ πίστη στήν Ἀνάσταση τοῦ Ναζωραίου καί ἡ κοινωνία τῶν ἀνθρώπων μέ τόν Ἀρχηγό τῆς ἀληθινῆς ζωῆς, τόν Ἰησοῦ Χριστό, εἶναι   μονόδρομος γιά τήν ἀντιμετώπιση ὅλων τῶν μορφῶν τοῦ θανάτου. Παράλληλα, εἶναι μιά προσωπική πρόσκληση συμμετοχῆς σέ αὐτή τήν δυνατότητα τῆς νέας ζωῆς. Εἶναι ἕνα ταξίδι πού χρειάζεται τήν ἀπόλυτη προσωπική μας εὐθύνη, τήν ἀγωνιστική μας διάθεση, κυρίως δέ τήν ἀγάπη στόν Κύριο καί τόν συνάνθρωπό μας μέ σεβασμό στίς ἀξίες, τά ἰδανικά καί τίς παραδόσεις.

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό μεγαλύτερο καί σημαντικότερο γεγονός τῆς παγκόσμιας ἱστορίας. Οἱ θλίψεις καί οἱ δοκιμασίες θά συνεχίσουν τήν προσπάθειά τους, προκειμένου νά ἐπιβληθοῦν στήν ζωή μας. Ὅμως καμιά θλίψη δέν μπορεῖ νά σκιάσει τήν χαρά μας. Μήν ἀπελπίζεσθε ἀδελφοί! «Ἰδού γάρ ἦλθε διά τοῦ Σταυροῦ χαρά ἐν ὅλῳ τῷ κόσμω». Ὁ Κύριος εἶναι μαζί μας! Ἑπομένως κανένας δέν μπορεῖ νά σταθεῖ ἐναντίον μας. Ἄν βρεθοῦμε στήν χειρότερη ἀπελπισία, νά ξέρουμε ὅτι ὁ Χριστός εἶναι δίπλα μας, γιατί καί Ἐκεῖνος ἔζησε τήν ἀγωνία καί τόν πόνο, βλέποντας τό πλάσμα του, στό ὁποῖο Ἐκεῖνος ἔδωσε ζωή, νά καταστρέφεται ἀπό τήν ἁμαρτία.

Ἄν βρεθοῦμε ἐγκαταλελειμμένοι καί μόνοι, νά ξέρουμε ὅτι κανένας δέν ὑπῆρξε περισσότερο μόνος ἀπό Αὐτόν πού εἶπε  ἐπάνω στόν Σταυρό «Θεέ μου, γιατί μέ ἐγκατέλειψες;». Ὅσο χαμηλά καί ἄν κατέβουμε ὁ Χριστός εἶναι κάτω ἀπό ἐμᾶς, ἀφοῦ γιά ἐμᾶς κατέβηκε στόν Άδη καί μέ τόν Σταυρό καί τήν Ἀνάσταση χάρισε σέ ὅλους τήν ζωή, «ἥνωσε τά πρίν διεστῶτα». Ἔφερε στούς φθαρέντας ἀπό τήν ἁμαρτία τήν ἀναγέννηση, στόν χρόνο τήν αἰωνιότητα, στή γῆ τόν οὐρανό, στόν ἄνθρωπο τόν Θεό.

«Χριστός Ἀνέστη» ἀδελφοί καί τέκνα φωτόμορφα τῆς Ἐκκλησίας!

Εὐχόμαστε τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως νά λάμψει στίς καρδιές ὅλων μας. Νά ἀναστείλει τήν νομήν τοῦ λοιμοῦ. Νά διαλύσει κάθε κοσμικό σκοτάδι πού ταλαιπωρεῖ τήν σύγχρονη ἀνθρωπότητα. Νά διασκεδάσει τόν φόβο καί τήν θλίψη πού κυριαρχεῖ. Νά μεταμορφώσει τήν ὕπαρξή μας, γιά νά γίνει ὁ κόσμος μας φωτεινός, χαρούμενος, ἀναστάσιμος!

Ἅγιον Πάσχα, 2020

Μετά πατρικῶν εὐχῶν

καί πολλῆς ἀγάπης ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι

 

Ὁ Μητροπολίτης

†Ὁ Πέτρας καί Χερρονήσου Γεράσιμος

Back to top button