Άγιος Αντώνιος: Κανόνας αρετής ακριβέστατος, ζηλωτικώς ομολογών την αλήθειαν του Ευαγγελίου
Εμπιστοσύνη στο Λόγο του Θεού, καθαρή ομολογία Πίστεως, ασκητικό φρόνημα, περιφρόνηση των δαιμόνων είναι μόνο μερικές από τις αρετές που απαρτίζουν την ένθεο πολιτεία του Αγίου Αντωνίου, της φαεινής αυτής προσωπικότητος της Εκκλησίας. Αυτό υπεγράμμισε στο κήρυγμά του προς το ευσεβές εκκλησίασμα ο Σεβασμ. Μητροπολίτης κ. Γεράσιμος, ο οποίος προεξήρχε της πανηγύρεως του Ιερού Ναού Αγίου Αντωνίου, πόλεως Αγίου Νικολάου, κατά το διήμερο 16-17 Ιανουαρίου. Οι Ιερές Ακολουθίες του Εσπερινού, του Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας μεταδόθηκαν ζωντανά για τους ευσεβείς χριστιανούς, μέσω του ραδιοφωνικού σταθμού «Λατώ Fm» και της συχνότητας 103,3.
Χοροστατών κατά τον Εσπερινό που τελέσθηκε το Σάββατο 16 Ιανουαρίου, ο σεβαστός Ποιμενάρχης ομίλησε περί της χαρισματικής προσωπικότητας του Αγίου Αντωνίου, του μεγάλου αυτού ασκητού και Καθηγητού της ερήμου: «Πολλά και θαυμαστά μας υπαγορεύει σήμερα ο βίος και η πολιτεία του Αγίου Αντωνίου, ο οποίος ενδύθηκε τον μοναχικό τρίβωνα, αφιερώνοντας ολόκληρη τη ζωή του στην αγάπη του Χριστού και των ανθρώπων.
Κατ’ αρχάς, μας παροτρύνει να έχουμε εμπιστοσύνη στον Ευαγγελικό Λόγο· διότι το Ευαγγέλιο είναι η καινή διδαχή, ο Λόγος του Θεού, τον οποίο λαμβάνουμε όπως την Θεία Μετάληψη και θα πρέπει να τον εφαρμόζουμε απόλυτα. Γι’ αυτό, μας λέγει, το Ευαγγέλιο είναι η πυξίδα της ζωής μας. Αυτό είναι που έχει διαφυλάξει η Εκκλησία πάνω στην Αγία Τράπεζα δύο χιλιάδες χρόνια τώρα και το παραδίδει από Κληρικό σε Κληρικό.
Κάτι άλλο που μας διδάσκει το τρανό παράδειγμα του Αγίου Αντωνίου είναι να μην αφήνουμε ποτέ τις δοκιμασίες να μας αποθαρρύνουν. Να ενδιατρίβουμε με καρτερία ψυχής και ασκούμενοι πνευματικώς και σωματικώς, ώστε να μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας να ψυχραίνεται, αλλά να αυξάνεται ο ζήλος της πίστεώς μας προς τον Θεό. Αυτό συμβούλευε και τους μαθητές του, με την φώτιση του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντάς τους την πνευματική επιστήμη, την επιστήμη των επιστημών, την εμπειρική Θεολογία.
Η θαυμαστή βιωτή του μεγάλου ασκητού μας μαθαίνει επίσης να περιφρονούμε τους δαίμονες, οι οποίοι καλλιεργούν τον φόβο για τον Θεό και τον πλησίον. Να αντιστεκόμαστε στις επιθέσεις του διαβόλου, που μηχανεύεται τα πάντα για να μας εμποδίσει να ενωθούμε με το Θεό. Μας μαθαίνει γι’ αυτό να αγωνιζόμαστε να αποκτήσουμε εκείνα που μένουν στην αιωνιότητα· την αγάπη, την πραότητα και την δικαιοσύνη. Μας νουθετεί να γινόμαστε στη ζωή μας κανόνας αρετής ακριβέστατος και να φυλάσσουμε την καρδιά μας από κάθε μολυσμό κακού λογισμού, από φιλήδονους ερεθισμούς και παράφορο θυμό. Μόνο έτσι μπορούμε, κατά τον Μέγα Αντώνιο, να ομολογούμε με θάρρος τον αληθινό Θεό».
Την Κυριακή 17 Ιανουαρίου ο Όρθρος και η πανηγυρική Θεία Λειτουργία τελέσθηκαν στον ως άνω Ιερό Ναό, ιερουργούντος του Σεβασμ. Μητροπολίτου κ. Γερασίμου.
Τον Θείο Λόγο κήρυξε προς τους πιστούς ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Πέτρας και Χερρονήσου, Πανοσ. Αρχιμ. Τίτος Ταμπακάκης, ο οποίος ανέλυσε την ευαγγελική περικοπή της ημέρας από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο που αναφέρεται στην συνάντηση του Χριστού με τους δέκα λεπρούς. Ο π. Τίτος ξεκαθάρισε στην ομιλία του ότι ο Θεός δεν θα πρέπει να λογίζεται ως ο αίτιος της ασθενείας και της δυστυχίας που υπάρχει στην Οικουμένη. Αντιθέτως, είναι δίκαιος και φιλάνθρωπος, πράος και ταπεινός απέναντι στον άνθρωπο και επιτρέπει τις διάφορες δοκιμασίες στη ζωή μας, ακόμη και την απώλεια των αγαπημένων μας προσώπων, για να τις μετατρέψει αργότερα σε παιδαγωγίες προς επίτευξη του σκοπού της ανθρώπινης ζωής, που είναι η Βασιλεία των Ουρανών.
Εν συνεχεία, ο π. Τίτος ομίλησε περί των αρετών του βίου του Αγίου Αντωνίου, επισημαίνοντας: «Υπήρξε μέγας αθλητής του πνευματικού στίβου και θριαμβευτής στους αγώνες εναντίον της πλάνης, της αμαρτίας, του διαβόλου και των πολυμόρφων παθών. Παραδομένος χωρίς όρια στην άσκηση και στη αδιάλειπτη προσευχή, έφθασε στην κορυφή της πνευματικής ζωής και απέκτησε την αληθινή σοφία. Πάντες εθαύμαζαν τον μεγάλο αγώνα που επιτελούσε ο Άγιος Αντώνιος με τη νηστεία και την αγρυπνία, εκείνος όμως με ευκολία υπέμενε τον πόνο και συνήθιζε στην αρετή».
Ο Πρωτοσύγκελλος κατέκλεισε την ομιλία του με την παραίνεση προς τους ευσεβείς χριστιανούς, αυτές τις δύσκολες ώρες της πανδημίας να μην απομακρύνονται από την Εκκλησία. Χαρακτηριστικά ανέφερε: «Η διανοία σας να είναι προσανατολισμένη στον Χριστό, τα σκιρτήματα της καρδιάς σας να είναι αφιερωμένα στην στοργική Μάνα, την Αγία μας Εκκλησία που αιματοδοτεί το σώμα της, το ευσεβές πλήρωμά της, διά του Παναχράντου Αίματος του Χριστού και τροφοδοτεί την πνευματική πείνα του λαού της διά του Τιμίου Σώματος του Ενανθρωπήσαντος Υιού και Λόγου του Θεού».
