Χαιρετισμός τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Πέτρας καί Χερρονήσου κ. Νεκταρίου κατά τήν ἔναρξη τῶν ἐργασιῶν τῆς Συντονιστικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου μεταξύ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας

    Μέ βαθειά τιμή καί ἀγάπη, ὡς Ἐπίσκοπος τοῦ τόπου, Ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Τίτου καί Ἐπαρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, Σᾶς καλωσορίζουμε στήν Πλάκα καί στήν Ἐλούντα καί Σᾶς εὐχόμαστε κάθε ἐπιτυχία στίς ἐργασίες τῆς Συναντήσεώς Σας.
    Εὐχαριστοῦμε τό Θεό, τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν πού χαρίζει σέ ὅλους μας αὐτήν τήν κοινωνία στό πλαίσιο τῶν ἐργασιῶν τῆς Συντονιστικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου Ὀρθοδόξου καί Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας.
    Παρακαλοῦμε εὐλαβῶς τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Περγάμου κ. Ἰωάννην νά ὑποβάλει στήν Α.Θ.Π., τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ. Βαρθολομαῖον τήν εὐγνωμοσύνη μας πρός Αὐτήν γιά τήν εὐλογία νά φιλοξενήσουμε τήν Συνάντησή Σας στήν Μητρόπολή μας καί στήν περιοχή τοῦ Ἁγίου Νικολάου καί Ἐλούντας, πόλεων πού εἶναι εὐφήμως γνωστές ἀνά τόν κόσμον.
    Γνωρίζουμε τόν σκοπόν τῆς ὑψηλῆς καί σπουδαίας αὐτῆς Συναντήσεώς Σας καί νοιώθουμε τήν εὐθύνη μας νά συμβάλλουμε νά ἐπιτελέσετε ἀπρόσκοπτα τό δύσκολο ἔργο Σας.
    Ἐκφράζουμε δέ τήν ἰδιαίτερη χαρά μας γιατί βρισκόμαστε ἐνώπιον ἐκλεκτῶν ἀδελφῶν πού ἔχουν ταχθεῖ νά ἐργάζονται γιά τήν ἀποκατάσταση τῆς ἑνότητος τῆς χριστιανοσύνης, γιά τήν καταλλαγή καί τήν εἰρήνη.
    Ἡ Κρήτη ἦταν καί εἶναι πάντοτε ἀνοικτή στίς διαχριστιανικές συνελεύσεις. Καθώς καί γεωγραφικά εὑρίσκεται σέ ἕνα σταυροδρόμι ἠπείρων καί πολιτισμῶν, εἶναι τόπος οἰκουμενικός καί ἔχει συνείδηση καί παράδοση οἰκουμενική. Τό φανερώνει ὁ διαχρονικός πολιτισμός της, πού τόν θαυμάζει ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα.
    Οἱ ἀρχιερεῖς, ὁ κλῆρος καί ὁ λαός τῆς Κρήτης δέν εἶναι καχύποπτοι στήν προσπάθεια προσέγγισης τῶν Ἐκκλησιῶν, δέν διακατέχονται ἀπό αἰσθήματα ἄκριτης ζηλωτικῆς ἐσωστρέφειας.
    Ἀποδέχονται μέ ἐμπιστοσύνη τήν κενωτική διακονία τῆς Ἁγίας του Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας. Εἶναι ὁλοπρόθυμοι στό νά βοηθήσουν, ὅσο μποροῦν, στό ἔργο αὐτό. Καί πρό πάντων προσεύχονται νά γίνει πραγματικότητα, εὐδοκία, τό θέλημα τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας Του.
    Τό πιό σπουδαῖο γεγονός, μεταξύ πολλῶν ἄλλων, στήν τοπική ἐκκλησιαστική ἱστορία, πού μαρτυρεῖ τή θέση τῆς Κρήτης στά ζητήματα αὐτά, εἶναι ἡ παραλαβή τῆς Τιμίας Κάρας τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Τίτου.
    Τό ἔτος 1966 ὁ τότε Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης κυρός Εὐγένιος παρέλαβε τήν τιμία κάρα τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Τίτου, τή ὁποία ἐκθύμως ἡ ἀγάπη τοῦ Πάπα ἐπέστρεψε στήν Ἐκκλησία τῆς Κρήτης μετά ἀπό 297 χρόνια παραμονῆς στή Βενετία. Τά αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης τῶν Κρητῶν πρός τήν Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία γιά τήν πράξη τῆς αὐτή εἶναι διηνεκῆ.
    Σεβασμιώτατοι καί προσφιλέστατοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί.
    Ἡ Κρήτη εἶναι ἀποστολική Ἐκκλησία. Δυό φορές ἦλθε στό νησί μας ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καί πρῶτο ἐπίσκοπό Της εἶχε τόν συνέκδημό του Ἀπόστολο Τίτο.
    Μετά ἀπό λίγες ἡμέρες Προκαθήμενοι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν θά ἔλθουν στήν Κρήτη γιά νά μεταβοῦν στούς Καλούς Λιμένες, στόν τόπο ἄπ’ ὅπου διῆλθε, ἐστάθμευσε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Ἡ Κρήτη λοιπόν γιορτάζει τά 2000 χρόνια περίπου ἀπό τή γέννηση τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Ἡ Κρήτη ἔχει πολλούς καλούς λιμένες, ὄχι μόνο γιά τούς προκαθημένους, ἀλλά γιά ὅλους. Ἰδιαίτερα δέ γιά Ἐσᾶς, πού εἶσθε φορεῖς τοῦ πνεύματος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καί οἰκοδομεῖτε τήν ἑνότητα τῆς χριστιανικῆς οἰκουμένης.
    Ὅλοί μας βιώνουμε ἔμπονα τήν διάσπαση τῶν Ἐκκλησιῶν μας. Ἡ ἀξιοπιστία τῆς ἑνότητος ἀποτελεῖ, ἰδιαίτερα σήμερα, τήν σπουδαιότερη μαρτυρία τῆς Ἐκκλησίας στήν οἰκουμένη.
    Σεῖς ἀκόμη γνωρίζετε καλύτερα ὅτι ἡ ἑνότητα αὐτή πού ποθοῦμε δέν μπορεῖ νά ἐπιτευχθεῖ μέ τήν κοινή ἀποδοχή ἐνός ἐλαχίστου ὁρίου κοινῆς πίστεως, ἀφήνοντας τίς διαφορές καί τίς δυσκολίες ὡς ἐπιτρεπτή ποικιλία.
    Ὑπάρχουν βεβαίως θέματα πού δέν ἅπτονται τῆς πίστεως καί συνεπῶς ἡ διαφορετική ἀντιμετώπισή τους ἀπό καθεμιά τοπική χριστιανική κοινότητα εἶναι ἐπιτρεπτή.
    Γιά τά θέματα ὅμως τῆς πίστεως, ἡ ἑνότητα εἶναι ἀπαραίτητη καί πρέπει νά ἐπιδιωχθεῖ στά πλαίσια τῆς πρό τοῦ σχίσματος ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας. Γι’ αὐτό τό ἔργο τῆς Ἐπιτροπῆς αὐτῆς εἶναι πάρα πολύ σπουδαῖο.
    Ἄν νοιώθουμε ὅτι ἡ πίστη μας εἶναι αὐθεντική, πατερική, τότε δέν πρέπει νά προβάλλουμε ἐμπόδια στό διάλογο, δέν πρέπει νά ἐκτρεπόμεθα σέ ἐκφράσεις καί ἐκδηλώσεις αὐταρέσκειας, αὐτοδοξασμοῦ ἤ φαρισαϊκῆς ἀπόρριψης τοῦ ἄλλου, τοῦ ἀδελφοῦ ἤ ἀκόμη σέ παροξυσμούς μισσαλοδοξίας. Ὁ δρόμος τῶν Ἁγίων μας, ξένος πρός κάθε διάθεση καί κίνηση κολακείας καί δουλικότητος, εἶναι ὁ μόνος δρόμος ἀποκατάστασης τῆς ἑνότητος τῶν Ἁγίων του Θεοῦ Ἐκκλησιῶν. Αὐτόν τόν δρόμο γνωρίζουμε ὅτι ἐπιθυμεῖτε νά βαδίσετε. Εἶστε φορεῖς αὐτῆς τῆς σεπτῆς ἐντολῆς.
    Ὁ κόσμος ἀναμένει σήμερα πολλά ἀπό τίς Ἐκκλησίες μας. Ἔχει πολλά προβλήματα καί δέν πρέπει νά τά προσπερνοῦμε ἀδιάφορα. Ὁ κόσμος σήμερα τῆς Ἐκκλησίας δέν ἔχει θεολογικά ἐνδιαφέροντα. Ἀπό τά μέχρι σήμερα φαινόμενα τῆς νεοειδωλολατρίας περνᾶ τώρα στήν ἀθεΐα καί τήν ἄρνηση. Θέλω νά γνωρίζετε ὅτι τά φαινόμενα αὐτά, πού παρατηροῦνται στήν Εὐρώπη, ἔχουν ἔλθει καί στήν περιοχή μας. Ἀθεΐα, ἀδιαφορία, χλευασμός, ἄρνηση εἶναι ὁ καθημερινός ἀμητός τοῦ ποιμαντικοῦ μας μόχθου. Οἱ ἀλλόθρησκοι μπῆκαν στίς οἰκογένειές μας. Ἡ ἀπιστία εἶναι σύμπτωμα καθημερινότητος. Μήπως εἶναι καιρός νά ἐξετάσουμε οἱ Ἐκκλησίες τήν δυνατότητα ὑπάρξεως μιᾶς κοινῆς κατήχησης, ἐπανευαγγελισμοῦ τοῦ κόσμου
    Ἀγαπητοί μου
    Τῷ συνδέσμῳ τῆς ἀγάπης συνδεόμεναι αἵ Ἐκκλησίαι, τῷ δεσπόζοντι τῶν ὅλων ἑαυτάς ἀναθέμεναι, ὡραίους πόδας ἐξατενίζονται εὐαγγελιζόμεναι πάσιν εἰρήνη.
    Εὔχομαι μέσα ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου ἀπό ἐδῶ, ἀπό τήν Κρήτη, ἀπό τόν εὐαίσθητο αὐτό γεωπολιτικό χῶρο, κληματίδα τῆς εὐκληματούσης ἀμπέλου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, τήν Ἐκκλησίαν, κατά κοινήν πίστιν, τοῦ Ἀποστόλου τῶν ἐθνῶν νά δώσει ἡ Συντονιστική Ἐπιτροπή Σας τήν μαρτυρία στήν οἰκουμένη ὅτι ὁ Χριστός καί μόνο ὁ Χριστός εἶναι ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου καί ὅτι Αὐτός καί μόνο Αὐτός εἶναι ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν.