Εγκύκλιος Σεβ. Μτηροπολίτου Πέτρας και Χερρονήσου κ. Νεκταρίου για την Κυριακή των Βαΐων

ἐλέῳ Θεοῦ Μητροπολίτης 

τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Πέτρας καί Χερρονήσου

Πρός τό Εὐσεβές Πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας

 

 

Ἀγαπητοί μου,

Ἡ σημερινὴ Κυριακή, ἀγαπητοί μου, στὴν λειτουργικὴ γλώσσα τῆς Ἐκκλησίας μας, ὀνομάζεται Κυριακὴ τῶν Βαΐων.  Μία Κυριακὴ ἡ ὁποία εὑρίσκεται στὸ μεταίχμιο δύο διακριτῶν περιόδων, ἀφ’ ἑνὸς μὲν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ ὁποία τελείωσε χθές, Σάββατο τοῦ Λαζάρου, καὶ ἀφ’ ἑτέρου τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος ἡ ὁποία ἄρχεται ἀπόψε. 

Κυριακή τῶν Βαΐων! Ἡμέρα μοναδική μέσα στὴν περίοδο τοῦ ἱεροῦ Τριωδίου. Εἶναι τό προοίμιο τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος. Εἶναι ἡμέρα πανηγυρικὴ, γιατί ὁ Χριστὸς προτυπώνοντας τὸν αἰώνιο θρίαμβό Του, εἰσέρχεται στὴν ἁγία Πόλη «καθήμενος ἐπὶ πῶλον ὄνου». «Ὁρᾶτε τῆς ἡμέρας τὴν χάριν, ὁρᾶτε τῆς ἑορτῆς τὴν λαμπρότητα», μᾶς καλεῖ ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας Κρήτης. 

Ἡ σημερινή ἡμέρα συνάπτεται μέ τὸ θαῦμα τῆς Ἀνάστασης τοῦ Λαζάρου. Γι’ αὐτό ψάλλουμε τήν «κοινήν Ἀνάστασιν πρό τοῦ Σοῦ πά-θους πιστούμενος, ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τόν Λάζαρον Χριστέ ὁ Θεός». Ὁ Ἅγιος Ἐπιφάνιος Σαλαμίνος ἀναφωνεῖ: «Ὢ καινῶν καὶ παραδόξων πραγμάτων καὶ θαυμάτων! Χθὲς Χριστὸς ἐκ νεκρῶν ἤγειρε Λάζαρον καὶ σήμερον ὁ Αὐτὸς ἐπὶ τὸν θάνατον ἔρχεται». 

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου ἦταν ἕνα θαυμαστό γεγονός, ποὺ προκάλεσε τὸν θαυμασμὸ καὶ τὴν περιέργεια τῶν Ἰουδαίων. Αὐτό τό γεγονός συνετέλεσε ὥστε τό πλῆθος πού εἶχε συρρεύσει στά Ἱεροσόλυμα γιά τήν ἑορτή τοῦ Πάσχα νὰ Τόν προϋπαντήσει, κρατώντας στὰ χέρια του κλαδιά φοινίκων, τά ἐπιλεγόμενα βαΐα. 

Ὁ Χριστός, Αὐτός πού ἔχει θρόνο τόν οὐρανό καί ὑποπόδιο τή γῆ, ἐμετρίασε, ἐπί πώλου ὄνου καθήμενος. Αὐτό δέ, τό Πανάγιο Πνεῦμα, πού δίδαξε τούς Ἀποστόλους νά ὁμιλοῦν ξένες γλῶσσες, Αὐτό ἐφώτισε τούς ἀπειρόκακους παῖδες τῶν Ἑβραίων νά ὑμνήσουν τόν Βασιλέα Χριστό, «Ὡσαννά! Θεός Κύριος καί ἐπέφανεν ἡμῖν». 

Ἡ ὠδή τῶν νηπίων ἦταν προανάκρουσμα τῆς νέκρωσης τοῦ θανάτου καί τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ. Ἡ θριαμβευτική εἴσοδος τοῦ Χριστοῦ στά Ἱεροσόλυμα ἀπετέλεσε τήν ἀπαρχή τῶν ἐθνῶν στήν ἐν Χριστῷ πίστη, γι’ αὐτό καί ὁ ὑμνογράφος προτρέπει: «Ἐξέλθετε ἔθνη, ἐξέλθετε καί λαοί καί θεάσασθε σήμερον τόν Βασιλέα τῶν Οὐρανῶν… πῶς νυμφεύεται τήν νέαν Σιών καί ἀποβάλλεται τήν κατάκριτον συναγωγήν».

 

Ἀγαπητοί μου,

Ὁ Ἰησοῦς γνωρίζει πόσο θολές εἶναι οἱ πηγές τοῦ ἐνθουσιασμοῦ τοῦ ὄχλου καί πόσο ἐπιφανειακά τά αἰσθήματά του. Ἡ ψυχολογία τῶν μαζῶν εἶναι ἀλλοπρόσαλλη. Ὁ ὄχλος ὅταν εἶδε ὅτι Αὐτός δέν ἀνακηρύχθηκε βασιλιάς του γιά νά τόν ἀπελευθερώσει ἀπό τήν ἐπικυριαρχία τῶν Ρωμαίων, Τόν ἐγκατέλειψε. Ἀρκετοί δέν ἐδίστασαν νά σμίξουν τίς φωνές τους μέ ἐκείνους, πού γιά διάφορους λόγους ζητοῦσαν τό θάνατό Του. Ἡ ψυχολογία τῶν μεταπτώσεων ταλαιπωρεῖ καί τήν δική μας ψυχή. Τήν συναντοῦμε σέ πολλές φάσεις τῆς προσωπικῆς μας ζωῆς.

Σήμερα, ἐδῶ στόν Ναό, κρατοῦμε βαΐα καί εὐλογοῦμε τό Θεό, αὔριο ὅμως, ἴσως, στήν ἐργασία μας, θά Τόν ἀρνηθοῦμε καί θά καταπατήσουμε τό Νόμο Του. Σήμερα, ὑμνοῦμε τήν ἀγάπη Του, πού ἀγκαλιάζει ὅλα τά Ἔθνη, μπορεῖ ὅμως παράλληλα νά ἐπιδεικνύουμε σκληρότητα, ρατσιστικές συμπεριφορές, βαναυσότητα, πεῖσμα καί μίσος, ἀκόμη καί στούς δικούς μας ἀνθρώπους.

Τό βράδυ, ὅλοι μας, θά ὑψώσουμε ἱκετευτικά τά βλέμματά μας στόν Νυμφίο, ἴσως ὅμως μετά ἀπό λίγο, αὐτά τά βλέμματα νά τά ἐκτοξεύσουμε γεμάτα φλόγες ὀργῆς καί κακίας, ἐναντίον τῶν ἀδελφῶν μας, πού εἶναι μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ.

Καί ἀκόμη, μετά ἀπό λίγες μέρες θά κρατήσουμε στό χέρι μας μέ χαρά τή λαμπάδα τῆς Ἀνάστασης καί μπορεῖ στήν καθημερινή βιοπάλη νά σβήνουμε τό φῶς της, μουντζουρώνοντας τήν ὑπόληψη τῶν ἀδελφῶν μας, μιμούμενοι τήν ἄθλια στάση τῶν ἐβραϊκῶν μαζῶν.

Ποιά νά εἶναι ἄραγε ἡ αἰτία τῆς παράξενης αὐτῆς συμπεριφορᾶς μας; Εἶναι ἡ ἴδια μέ ἐκείνων τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ. Πολλοί βλέπουν τόν Χριστό ὡς ἐκπληρωτή τῶν περί εὐτυχίας ὀνείρων τους. Τόν ἀντιμετωπίζουν ὠφελιμιστικά, μέ μία πρωτόγονη θρησκευτικότητα, μέ τήν προσ-δοκία ὅτι ἡ εὐσέβειά τους θά τούς ἐξασφαλίσει ὑλικά ἀγαθά. Ἀρέσει ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ ὅταν μιλᾶ γιά ἐνίσχυση στίς θλίψεις, γιά εἰρήνη καί ἐλπίδα. Δημιουργεῖ ὅμως ἀντιδράσεις, ὅταν ἀπαιτεῖ τιμιότητα, δικαιοσύνη καί ἀνεξικακία.

Νά γιατί ἔρχεται ἀπόψε ὁ Νυμφίος Χριστός. Ἔρχεται τοῦ παθεῖν ἀγαθότητι. Ἔρχεται γιά νά μᾶς βρεῖ γρηγοροῦντας καί ὄχι ραθυμοῦντας στήν ἐν Χριστῷ ζωή. Ἔρχεται «σταυρόν καταδέξασθαι, ἐτασμούς καί μάστιγας Πιλάτῳ κρινόμενος. Καί τά πάντα προσίεται ἴνα σώσῃ τόν ἄνθρωπον».

Ἄς δοξάσουμε τήν ἄφατον Αὐτοῦ μακροθυμίαν καί νά Τόν παρακαλέσουμε μέ τήν ἄπειρη εὐσπλαχνία Του, νά μᾶς συνεγείρει ὅλους, πού ἔχουμε νεκρωθεῖ στήν ἁμαρτία. Ἀπό ἀπόψε νά συμπορευθοῦμε μαζί Του «κεκαθαρμέναις διανοίαις», νά συσταυρωθοῦμε καί νά νεκρωθοῦμε γι’ Αὐτόν, ἀπό τίς ἡδονές τοῦ βίου. Ἔτσι θά ζήσουμε μαζί Του καί θά μᾶς συνανυψώσει πρός τό Θεό Πατέρα μας.

 

Καλή Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα.