Η Εορτή της Αναλήψεως του Σωτήρος Χριστού – Ποιμαντική δραστηριότητα του Σεβασμ. Μητροπολίτου κ. Γερασίμου

Το εσπέρας της Τετάρτης 9 Ιουνίου ο Σεβασμ. Μητροπολίτης κ. Γεράσιμος χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό που τελέσθηκε στον Ιερό Ναό Αναλήψεως του Κυρίου στις πηγές του Αλμυρού, πόλεως Αγίου Νικολάου. Προ του Εσπερινού ανεγνώσθη η θ΄ ώρα και απεδόθη η Μεγάλη Δεσποτική Εορτή της Αναστάσεως.

Την κυριώνυμο ημέρα της Εορτής, Πέμπτη 10 Ιουνίου, ο Σεβασμ. Μητροπολίτης κ. Γεράσιμος ιερούργησε στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αναλήψεως του Κυρίου, στην ομώνυμη κωμόπολη της Επαρχίας Χερρονήσου.

Στο κήρυγμά του προς το ευσεβές εκκλησίασμα ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης αναφέρθηκε στο νόημα και τη σπουδαιότητα της Εορτής, που φανερώνει το μεγαλείο της δόξης του Χριστού: «Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εὐλογεῖν αὐτὸν αὐτοὺς διέστη ἀπ’ αὐτῶν καὶ ἀνεφέρετο εἰς τὸν οὐρανόν», ακούσαμε στο ευαγγελικό ανάγνωσμα. Ολοκληρώσαμε με την χάρη του Θεού την χαρούμενη και φωτοφόρο περίοδο της Αναστάσεως.

Η Εκκλησία σήμερα έρχεται να προσθέσει μεγαλύτερη χαρά με την Εορτή της Αναλήψεως, με την μεγάλη αυτή Δεσποτική Εορτή, με την οποία ολοκληρώνεται το Μυστήριο της Θείας Οικονομίας, το σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία των ανθρώπων. Κάθε ένας ο οποίος επιθυμεί να ολοκληρώσει το σκοπό της ζωής του, που δεν είναι άλλος από το να γίνει κατά χάριν θεός, έχει τη δυνατότητα με την Εορτή της Αναλήψεως του Χριστού, να το πραγματοποιήσει.

Είναι λοιπόν μια σπουδαία Εορτή για την σωτηρία της ανθρωπότητος και υπάρχουν πολλοί λόγοι για να το τεκμηριώσουμε αυτό. Κατά πρώτον η Ανάληψη του Χριστού σηματοδοτεί την ολοκλήρωση του σχεδίου του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου, ανοίγει ξανά ο δρόμος προς τον ουρανό, ξαναγίνεται δυνατότητα η σωτηρία, ξανακερδίζεται ο χαμένος παράδεισος. Γι’ αυτό και ακούμε στα αναγνώσματα του Εσπερινού της Εορτής οι άγγελοι να συνδιαλέγονται και να απορούν ποιός είναι Εκείνος που ανεβαίνει στον ουρανό και γιατί είναι κόκκινα τα ιμάτιά Του. Φαίνεται παράξενο στα μάτια τους παράξενο που είναι ένας αληθινός άνθρωπος, διότι μετά την πτώση του Αδάμ δεν είχαν ξαναδεί άνθρωπο να ανεβαίνει προς τον ουρανό. Δεν υπήρχε τέτοια δυνατότητα γιατί η πτώση, η φθορά και η αμαρτία κρατούσε τους ανθρώπους χαμερπείς, εγκλωβισμένους στη φθορά και το θάνατο.

Με το Μυστήριο της Θείας Οικονομίας, που ολοκληρώνεται με την Ανάληψη, ξαναδίδεται η δυνατότητα στον άνθρωπο να ανέβει στον ουρανό. Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά λέγει κάποιος Πατέρας της Εκκλησίας, η Ανάληψη είναι η σύσταση της ανακαινισμένης ανθρωπότητας στον Θεό Πατέρα. Ο Χριστός δηλαδή αναλαμβάνεται εις τους Ουρανούς με την ανθρώπινη φύση και έτσι την συστήνει ξανά.

Μέσα στην Εορτή θα ακούσουμε πολλές φορές να αναφέρεται το ρήμα «ανελήφθη», αλλά παράλληλα συναντούμε και το ρήμα «ανέβη». Η υμνογραφία και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας χρησιμοποιούν δύο διαφορετικά ρήματα για την Ανάληψη του Κυρίου, διότι ο Χριστός είναι και τέλειος Θεός αλλά και τέλειος άνθρωπος.

Ως Θεός δεν εγκατέλειψε ποτέ τον Θρόνο του Θεού. Κατά την θ΄ ώρα της Αναστάσεως, στον Εσπερινό της Εορτής, λέγει ένα τροπάριο: «Εν τάφω σωματικώς». «Στον τάφο βρισκόσουν με το σώμα, στον Άδη με την ψυχή, στον Παράδεισο μαζί με το ληστή και εν θρόνω υπήρχες μετά Πατρός και Πνεύματος Αγίου». Ο Χριστός λοιπόν δεν άφησε ποτέ το Θρόνο του Τριαδικού Θεού γιατί είναι ένα από τα Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Και ως Θεός αυτεξουσίως έχει τη δυνατότητα να είναι πανταχού παρών, να ανεβαίνει και να κατεβαίνει από και προς τον ουρανό.

Το ρήμα «ανελήφθη» απευθύνεται στην ανθρώπινη φύση του Χριστού, η οποία ανεβαίνει μαζί Του την ώρα της Αναλήψεως στον Θεό Πατέρα, παρίσταται στον Θρόνο του Θεού. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για την ανθρωπότητα, η οποία αποκτά τη δυνατότητα να είναι πλησίον της χάριτος του Θεού.

Αυτή είναι εν πρώτοις η σπουδαιότητα της Εορτής της Αναλήψεως, η ολοκλήρωση του Μυστηρίου της σωτηρίας μας, η παρουσίαση της ανακαινισμένης ανθρωπότητας στον Θεό Πατέρα και η δυνατότητα όλων ημών διά των Μυστηρίων να ανέλθουμε και εμείς τον Θρόνο της χάριτος του Θεού και να γίνουμε κατά χάριν θεοί, να γίνουμε δηλαδή αυτό για το οποίο πλασθήκαμε. Γι’ αυτό ο Χριστός κατέβηκε στη γη, έγινε άνθρωπος, δίδαξε, απεκάλυψε την αλήθεια, φανέρωσε στους ανθρώπους το Θέλημα του Θεού, εσταυρώθη, ετάφη, ανέστη και ανελήφθη.

Λέγει χαρακτηριστικά ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ότι εάν θέλουμε να παρουσιάσουμε το Μυστήριο της Θείας Οικονομίας με ένα δέντρο, οι ρίζες του δέντρου αυτού θα ήταν η Γέννηση του Χριστού, ο κορμός του θα ήταν η Σταύρωση, τα κλαδιά του δέντρου θα ήταν η Ανάσταση, τα άνθη θα ήταν η Ανάληψη και οι καρποί του δέντρου θα ήταν η Πεντηκοστή, η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος που δίδει στους ανθρώπους τα αγαθά και τους καρπούς του Θεού.

Ο δεύτερος λόγος που χαιρόμαστε κατά την ημέρα της Αναλήψεως είναι διότι οι Μαθητές του Χριστού βεβαιώνονται ότι ο Διδάσκαλός τους είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού, αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του Διδασκάλου τους τον αληθινό Θεό, τον Μεσσία, τον Σωτήρα και Λυτρωτή του κόσμου. Γι’ αυτό επιστρέφουν στα Ιεροσόλυμα μετά χαράς μεγάλης.

Ο τρίτος λόγος που ολόκληρη η Εκκλησία του Χριστού χαίρεται κατά την ημέρα της Αναλήψεως είναι η υπόσχεση του Χριστού ότι θα στείλει το Πανάγιο Πνεύμα, τον άλλο Παράκλητο, που θα συντηρήσει, θα αποκαλύψει και θα υπενθυμίζει διαρκώς όλα εκείνα τα οποία δίδαξε ο Χριστός στους Μαθητές Του, όλα εκείνα τα οποία κατεγράφησαν σε χαρτί και με μελάνι μέσα στο Ευαγγέλιο. Διότι από εδώ και στο εξής το Ευαγγέλιο θα είναι εκείνο που θα συντηρεί την Εκκλησία στον κόσμο, που θα αναδεικνύει Προφήτες και θα τελειώνει τους Ιερείς και εκείνο που θα προσφέρει διά των Μυστηρίων τη σωτηρία στους ανθρώπους.

Ο Ιησούς Χριστός υπόσχεται επίσης –όπως διαβάζουμε και στο Σύμβολο της Πίστεώς μας– ότι θα ξαναέρθει στη γη και θα φανερωθεί στους ανθρώπους με τον τρόπο που Τον είδαν και οι Απόστολοι κατά την ημέρα της Αναλήψεως, για να κρίνει και να σώσει τον κόσμο. Γι’ αυτό λοιπόν κι εμείς οι χριστιανοί προσδοκούμε με ιδιαίτερη χαρά την έλευση του Χριστού, τη Δευτέρα Παρουσία Του. Γι’ αυτό και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος τελειώνει το τελευταίο (27ο) Βιβλίο της Καινής Διαθήκης με τον ίδιο πόθο και τα λόγια: «Ναι Κύριε, έρχου Κύριε».

Ο Σεβασμιώτατος κατέκλεισε την ομιλία του, λέγοντας: «Χαρούμενοι όπως οι Απόστολοι βρισκόμαστε κι εμείς σήμερα στην Εκκλησία, «προσκαρτερούντες ομοθυμαδόν», με την ίδια Πίστη, με την ίδια βεβαιότητα, με την ίδια λαχτάρα να δεχθούμε το Πανάγιο Πνεύμα κατά την ημέρα της Πεντηκοστής. Διότι το Άγιο Πνεύμα είναι αυτό που θα μας κατευθύνει και θα μας αγιάζει όλες τις ημέρες της ζωής μας. Για να γίνει όμως αυτό, όλοι θα πρέπει να είμαστε «ομονοούντες», δηλαδή να έχουμε την αυτή, την αληθινή και γνήσια Πίστη. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα που είναι η κάθαρση και ο φωτισμός.

Εύχομαι ο Αναληφθείς Κύριος να χαρίζει σε όλους μας υγεία, να μας δίδει τη δυνατότητα να κατανοούμε την Θεολογία και να μη χάνουμε τον προσανατολισμό μας. Και να μην ξεχνούμε ότι ο Χριστός είναι δίπλα μας –αρκεί εμείς να Του απλώσουμε το χέρι– και είναι πρόθυμος πάντοτε να μας καθοδηγήσει στη Βασιλεία των Ουρανών, στη Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος».

Την Κυριακή 13 Ιουνίου, Εορτή των Αγίων Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, ο Σεβασμ. Μητροπολίτης κ. Γεράσιμος ιερούργησε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Μεγάλης Παναγίας Νεαπόλεως.

Το εσπέρας της αυτής ημέρας χοροστάτησε κατά τον Εσπερινό που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Κυρίλλου Επισκόπου Γορτύνης Πρίνας.