Κυριακή της Σαμαρείτιδος: Ο Κύριος αποκαλύπτει τη θεανδρική Του υπόσταση και μας καλεί να Τον λατρέψουμε «ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ». Το εξαετές μνημόσυνο του μακαριστού Αρχιερέως κυρού Ανθίμου.
Την Κυριακή 30 Μαΐου ο Σεβασμ. Μητροπολίτης κ. Γεράσιμος ιερούργησε στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, στο Καστέλλι Φουρνής.
Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης, αναλύοντας την ευαγγελική περικοπή της ημέρας που αναφέρεται στην συνάντηση και τον διάλογο του Ιησού με την Σαμαρείτιδα, στο φρέαρ του Ιακώβ. «Πέμπτη Κυριακή από του Πάσχα σήμερα και το σημερινό Ευαγγέλιο αναφέρεται στην συνάντηση δύο αντίπαλων κόσμων, των Ιουδαίων και των Σαμαρειτών, δύο λαών που για αιώνες δεν μπορούσαν να τα βρουν μεταξύ τους σε θέματα πίστεως. Εκείνος όμως που τους ενώνει με τον λόγο Του είναι ο Χριστός, ο οποίος έρχεται και μας αποκαλύπτει τη θεανδρική Του υπόσταση. Μας αποκαλύπτει δηλαδή ότι είναι τέλειος άνθρωπος, αλλά και τέλειος Θεός.
Είναι τέλειος, ολοκληρωμένος άνθρωπος, καθώς διατηρεί όλα τα αδιάβλητα ανθρώπινα πάθη, αναφέροντας στην αρχή της διηγήσεως ότι –καθώς προχωρούσε– πείνασε, δίψασε, κουράστηκε. Και ο Χριστός έλαβε την ανθρώπινη φύση για να μπορέσει να την αποκαταστήσει και να την παραστήσει ξανά όπως την δημιούργησε, χωρίς δηλαδή την αμαρτία προς τον Θεό και Πατέρα. Αποκαλύπτει όμως και την ολοκληρωμένη θεϊκή Του υπόσταση, στον διάλογο που έχει μάλιστα με μία ειδωλολάτρισσα και άθεη γυναίκα, μια γυναίκα που καθόλου δεν φημιζόταν για την ηθική της.
Ο Χριστός αποκαλύπτει λοιπόν τη θεία και την ανθρώπινη φύση Του στις καρδιές που, παρά την αμαρτωλότητά τους, έχουν την αγαθή προαίρεση, έχουν τη δυνατότητα να δεχθούν τον σπόρο του Θεού. Και μόλις η Αγία Φωτεινή αντιλαμβάνεται ότι ο ομιλών γνωρίζει όχι μονάχα τη ζωή της αλλά και τα μύχια της καρδιάς της, Τον αναγνωρίζει ως Μεσσία και τρέχει να πάει στη Σαμάρεια για να Τον κηρύξει ως αληθινό Θεό. Έτσι, από αμαρτωλή γυναίκα έγινε από τις μεγάλες ισαποστόλους της Εκκλησίας μας, που δεν δείλιασε να δώσει ακόμη και τη ζωή της για το Χριστό.
Η Εκκλησία μας είναι σαν μια άλλη κολυμβήθρα του Σιλωάμ, ως άλλη πηγή του Ιακώβ. Και εμείς καλούμαστε όχι να αντλήσουμε «ύδωρ ζων», αλλά να κοινωνήσουμε του Σώματος και του Αίματος του Χριστού και να παραμείνουμε διαρκώς σε κοινωνία μαζί Του. Όλοι εμείς που ερχόμαστε στην Εκκλησία θα πρέπει να προσκυνούμε και να λατρεύουμε τον Θεό «εν πνεύματι και αληθεία», με καθαρή καρδιά δηλαδή. Θα πρέπει λοιπόν να προσερχόμαστε διατηρώντας καθαρό το δοχείο μας με το οποίο θα πάρουμε νερό από το φρέαρ της Εκκλησίας, διδάσκοντας παράλληλα την Ανάσταση του Χριστού με το παράδειγμα του βίου και της διαγωγής μας».
Προ της απολύσεως, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε το μνημόσυνο του αοιδίμου Αρχιερέως κυρού Ανθίμου, τη συμπληρώσει έξι ετών από της προς Κύριον εκδημίας του και ανέφερε: «Ήλθαμε με ευγνωμοσύνη σήμερα να τελέσουμε το μνημόσυνο του μακαριστού Αρχιερέως κυρού Ανθίμου. Διότι ο αοίδιμος Μητροπολίτης Ολύμπου, όλους μας, πάντοτε μας προϋπαντούσε και μας χαιρετούσε με το πλατύ του χαμόγελο και με την καλοσύνη της καρδιάς του. Ιδιαίτερα αυτό το χωριό θα πρέπει πάντοτε να τον θυμάται και να τον μνημονεύει γιατί –ευκαίρως-ακαίρως– πάντοτε προσπαθούσε να το βοηθήσει. Πάντοτε προσπαθούσε να συνδράμει στην ανακαίνιση των ναών και των εκκλησιών. Κυρίως όμως βρισκόταν κοντά στους ανθρώπους, τους οποίους προσπαθούσε με κάθε τρόπο να τους εξυπηρετήσει και να τους νουθετήσει. Ας ευχηθούμε όπως ο Κύριος αναπαύσει την ψυχή του μετά των αγίων και των δικαίων».
