Ομιλία Πανοσ. Αρχιμ. Κωνσταντίνου Χατζηδάκη στο τετραετές Μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτου Πέτρας και Χερρονήσου κυρού Νεκταρίου

Σεβασμιώτατοι ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

Ἐντιμώτατοι ἄρχοντες,

Εὐαγές ἱερατεῖον,

Λαέ τοῦ Θεοῦ περιούσιε,

Νεκταρίου Ἀρχιερέως ἡ πάμφωτος καί τηλαυγής μνήμη συνήγαγεν ἡμᾶς ὧδε εἰς ό τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου λαμπρότατον μέλαθρον ἐπί τῇ συμπληρώσει τετραετίας ὅλης ἀπό τῆς εἰς Κύριον ἐκδημίας τοῦ ἀειμνήστου οὗ ὁ ἔπαινος πολύς ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ.

Ὁ κάλαμος τοῦ ὑποφαινομένου τυγχάνει ἰσχνότατος, οὐχί κάλαμος γραμματέως ὀξυγράφου καί ὁ λόγος πτωχότατος. Ὡς ἐκ τούτου ἀδυνατῶ τό καθόλου νά ἐξυμνήσω τό μεγαλεῖον τοῦ ἀποιχομένου Ἱεράρχου. Παρά ταῦτα θά προσπαθήσω ἀτέχνως νά τό ἐπιχειρήσω ἐκτελῶν ὑπακοήν εἰς τό πρόσταγμα τοῦ Σεπτοῦ Ποιμενάρχου μας.

Ὁ κυρός Μητροπολίτης Πέτρας καί Χερρονήσου Νεκτάριος ὑπῆρξε μεγαλεπήβολος καί ὁραματιστής, μεγαλόπνους καί ἐνθουσιώδης, ὁπαδός ἐνίοτε καί πρακτικῶν λύσεων πρός ἐπίλυσιν τῶν ἐνίοτε ἀνακυπτόντων προβλημάτων ἐν τῇ Ἐκκλησιαστικῇ Διοικήσει τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Ἀνεπόλησα κατά τάς παρελθούσας ἡμέρας μετά καί ἄλλων ἐκ τοῦ ἱερατικοῦ καταλόγου, τάς πρωτοφανεῖς ἡμέρας δόξης πού διά πρώτην ἵσως φοράν ἔζησεν ἡ Ἐκκλησία τῆς Κρητονήσου κατά τάς ἡμέρας τῆς ἐκλογῆς καί τῆς χειροτονίας του εἰς Ἐπίσκοπον, μέ τήν πάνδημον συμμετοχήν καί αἰνέσιμον ἰαχήν κλῆρου καί λαοῦ.

Ἐκδηλώσεις ἐγκάρδιοι καί αὐθόρμητοι πού ἔντυσαν τάς συνειδήσεις τῶν χριστιανῶν μέ χίλιες χρυσές ἐλπίδες καί προϊδέαζον δι’ ὅτι θά ἐπακολουθοῦσε.

Ὡς καλός γεωργός, ἀφοῦ ἐζήτησε πάντων τήν συνέργειαν, εὐθύς ἔθεσε τήν χεῖρα ἐπί τό ἄροτρον ἄνευ τῆς παραμικρᾶς χρονοτριβῆς διότι εἰς τήν ζωήν του ἐπίστευεν  –καί τοῦτο ἐστί πανάληθες–  ὅτι ἡ ὁδός τῆς ἀναβολῆς ὁδηγεῖ εἰς τήν πόλιν τοῦ ποτέ. Καί πράγματι κατά τήν διάρκειαν τῆς ἀρχιερατεῖας του συνετελέσθη πραγματικός ἄθλος, ἀληθινή ἐποποιΐα εἰς τά χρονικά τῆς Μητροπόλεως.

Ἱεραί Μοναί ἀπό ἐτῶν πολλῶν ἐγκαταλειφθεῖσαι εἰς τήν βοράν τοῦ χρόνου καί ἄλλων παραγόντων ἀνεκαινίσθησαν, ἐπηνδρώθησαν καί ἐπανελειτούργησαν, καθιστάμεναι ἐκ νέου φάροι Ὀρθοδοξίας. Εἰς τήν πόλιν τοῦ Ἁγίου Νικολάου νέοι εὐμεγέθεις καί περίλαμπροι Ἱεροί Ναοί ἀνηγέρθησαν καί ἱδρύθησαν νέαι Ἐνορίαι πρός ἀρτιωτέραν ἐξυπηρέτησιν τῶν θρησκευτικῶν ἀναγκῶν τῶν χριστιανῶν. Ἀλλά καί γενικῶς ὁ ἀοίδιμος ἔπηξεν θυσιαστήρια εἰς πᾶσαν τήν ὑπαίθριον χῶραν τῆς Μητροπόλεως ὑπόθεν δοξάζηται καί μεγαλύνεται ὁ Τρισάγιος Θεός καί ἀνυμνοῦνται οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἐπρωτοστάτησεν εἰς τήν μνημειώδην ἔκδοσιν τοῦ Κρητικοῦ Παναγίου, ὅπου πεπνυμένοι ὑμνογράφοι συνέταξαν Ἀκολουθίας διά τούς Κρητικούς Ἁγίους πού παρέμενον λησμονημένοι καί ἄψαλτοι ἀρκετοί ἐξ αὐτῶν ἐπί αἰῶνας, διότι συχνάκις ἐπανελάμβανε, ὅτι ἀξιοῦν τιμῆς ὁ ἄρχων τοῦ τόπου, ὁ ἅγιος τοῦ χωριοῦ.

Ἐπρωτοστάτησεν εἰς ἔργα εὐποιΐας μέ τήν συμπαράστασιν ἱκανωτάτων συνεργατῶν του. Δύο νέα Γηροκομεῖα, ἕν εἰς Ὁροπέδιον Λασιθίου καί ἕν εἰς Ἅγιον Νικόλαον ἐλειτούργησαν ὑποδειγματικῶς ἐπί τῶν ἡμερῶν του καί συνεχίζουν νά λειτουργοῦν κατ’ ἄψογον τρόπον. Συνέλαβε δέ τήν ἱδέαν τῆς ἀνοικοδομήσεως νέου Γηροκομείου εἰς τήν εὐρυτέραν περιοχήν τῆς Νεαπόλεως πράγμα πού έγινε πραγματικότης μετά τόν θάνατόν Του καί διά τό ὁποῖον ἵδρυμα θά χαίρεται ἱδιαιτέρως διότι λειτουργεῖ προτύπως.

Ἀνεκαίνισε τό σέμνωμα τοῦτο τῆς ἱστορικῆς Νεαπόλεως, τόν παγκαλή και παμμεγέθη Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν τῆς Μεγάλης Παναγίας, ὁ ὁποῖος φιλοξενεῖ τάς δεήσεις ἡμῶν ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ, μέ τήν ἐργώδη συνέργειαν τοῦ ἱερατικῶς προϊσταμένου αὐτοῦ πατρός Κωνσταντίνου καί τήν ἔκθυμον καί ἀμέριστον συμπαράστασιν τοῦ φιλογενοῦς λαοῦ τῆς Νεαπόλεως. Ἀνήγειρε δέ λαμπρόν Πνευματικόν Κέντρον παραπλεύρως τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Νεαπόλεως, τό ὁποῖον στεγάζει τάς ποικίλας δραστηριότητας τῆς Ἐνορίας. Παραλλήλως, ἀνίδρυσε παρόμοια Πνευματικά Κέντρα καί εἰς ἄλλας Ἐνορίας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Ἐπιστέγασμα τῶν ἔργων Του ὑπῆρξε καί ἡ λίαν ἐπιτυχής ἀνακαίνισις τῶν Γραφείων τῆς Μητροπόλεως, τά ὁποῖα ὅμως δέν ἐχάρηκε.

Γενικῶς ἡ Μητρόπολις Πέτρας, εἰς τήν ὁποῖαν ἐπί ἡμερῶν Του προσηρτήθη καί ἡ Ἐπαρχία τῆς Χερρονήσου, ἐγνώρισε πρωτοφανῆ πνευματικήν ἄνθησιν καί ἀναδόμησιν εἰς ὅλους γενικῶς τούς τομεῖς πού μπορεί νά συμπεριλάβῃ ἡ ποιμαντική δραστηριότης ἑνός Ἐπισκόπου. Ἀλλά καί τό νέο τμῆμα αὐτῆς, ἡ Ἐπαρχία Χερρονήσου, οὐδαμῶς ἐστερήθη τῶν ἔργων τούτων τό παράπαν.

Πνευματικαί καί ποιμαντικαί δραστηριότητες αἱ ὁποῖαι χάριτι Θεοῦ μέ τήν αὐτήν ἔντασιν συνεχίζονται καί τήν σήμερον ἀπό τοῦ πανθομολουμένως παναξίου διαδόχου Του, τοῦ εὐκλεῶς ἀρχιερατεύοντος Μητροπολίτου μας κ.κ. Γερασίμου.

Παρέλειψα νά ἀναφέρω τήν ἀνανέωσιν τοῦ ἱερατικοῦ καταλόγου ὑπό τοῦ ἀειμνήστου μέ νέους καί εὐσεβεῖς κληρικούς ὡς καί τήν ἀναγέννησιν τοῦ κατηχητικοῦ ἔργου τῆς Μητροπόλεως ἱδιαιτέρως διά τῆς καλλιεργείας καί προαγωγῆς τοῦ θείου κηρύγματος εἰς τό ὁποῖον Ἐκείνος περιφανῶς ἐπρωτοστάτει ὡς μέντωρ τοῦ εἴδους.

Εἰς ταῦτα προστεθήτω καί τό εὐγενές πραΰθυμον, γλυκύ, μειλίχιον καί εὐπροσήγορον τοῦ χαρακτῆρος Του, ἀρεταί αἱ ὁποῖαι τόν κατέστησαν ἰδιαιτέρως ἀγαπητόν καί τόν ἔκαμαν κυριολεκτικῶς νά λατρευτῇ ὑπό τοῦ ποιμνίου Του.

Ἐπίσης ἐσφυρηλάτησεν ὡς Συνοδικός Ἱεράρχης τοῦ Θρόνου ἔτι περισσότερον τούς δεσμούς τῆς θυγατρός Ἐκκλησίας Κρήτης μέ τήν ποτνίαν Μητέρα Τό Σεπτόν Κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας, τό πολύπαθον Οἰκουμενικόν μας Πατριαρχεῖον. Διό καί ἔλαβεν τήν ἐμπρέπουσαν ἀναγνώρισιν καί εὐαρέσκειαν ἀπό Τόν Σεπτώτατον Αὐθέντην καί Δεσπότην, Τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην ἡμῶν Κ^ον Κ^ον Βαρθολομαῖον.

Τό πόσον ἑδραῖα καί ἀκραιφνής ὑπῆρξεν ἡ εἰς Θεόν πίστις Του ἀπεδείχθη περιτράνως κατά τόν τελευταῖον καιρόν τοῦ ἐπί γῆς βίου Του, ἤτοι τῆς ἑπταμήνου δοκιμασίας Αυτοῦ ὑπό τοῦ δεινοῦ πάθους τοῦ καρκίνου ὡς ἐπεμαρτύρησεν καί ἕν ἐκ τῶν ἀφοσιωμένων Αὐτοῦ πνευματικῶν τεκνίων, ὁ Πρωτοσύγκελλος τῆς Μητροπόλεώς μας Ἀρχιμ. π. Τῖτος εἰς τάς χεῖρας τοῦ ὁποίου ἐξέπνευσεν.

Ἡ ὑπομονή, ἡ ἐν Χριστῷ ἐγκαρτέρησις, τό θάρρος καί ἡ εἰς τά ἄνω ἐνατένισις κατ’ αὐτήν τήν σκληράν περίοδον τῆς ζωῆς Του, ἔκαμον τούς παριόντας καί τούς εὐγενῶς περιθάλψαντας Αὐτόν, ἀλλά καί ὅλους μας νά θαυμάσωμεν τήν ἀντοχήν μέ τήν ὁποῖαν ὁ οὐρανός Τόν ἐφοδίασεν, καθώς καί τήν μεγάλην Του ἀγάπην πρός τήν Μητέρα Θεοτόκον πού ὑπῆρξεν ἡ ἁγία τῆς ζωῆς Του χαρά, ἡ ἁγία τῆς ζωῆς Του ἀγάπη ὅπως συχνάκις ἔλεγε, καθότι ὑπῆρξεν ἔνθερμος καί ἀκραιφνής Παναγιολάτρης καθ’ ἅπαντα τόν βίον.

Εἴθε ἡ Ὑπεραγία Δέσποινα Μητέρα ὅλων μας, πού τόσον περιπαθῶς ἡγάπησεν, νά Τόν ἀναπαύῃ πλησίον Τοῦ Υιοῦ Αὐτῆς καί Κυρίου ἡμῶν καί νά συναγάλλεται μέ τήν θαλπηράν συντροφία τῶν Ἁγίων τοῦ οὐρανοῦ καί ἰδίως τοῦ ὁμωνύμου Του πολυαγαπημένου εἰς Αὐτόν Ἁγίου Νεκταρίου, Ἀρχιεπισκόπου Πενταπόλεως τοῦ ἐν Αἰγίνῃ τοῦ θαυματουργοῦ καί προστάτου Του.

Ἄς Τόν συνοδεύουν αἱ θεοπειθεῖς πρεσβεῖαι τῶν σήμερον ἑορταζομένων Ἁγίων, Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Λουκιανοῦ Πρεσβυτέρου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Μεγάλης Ἀντιοχείας, τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου Πατρός ἡμῶν Βάρσου Ἐπισκόπου Ἐδέσσης καί τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου πατρός ἡμῶν Σαβίνου Ἐπισκόπου Κύπρου.

ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

τοῦ Σεβασμιωτάτου καί Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου Πέτρας καί Χερρονήσου εἴη ἡ μνήμη αἰώνια καί ἄληστος.