Ομιλία στην εις Διάκονον Χειροτονία του Γεωργίου Κουναλάκη

 Μέσα στη χαρά του Πεντηκοσταρίου, την Δ΄ Κυριακή από του Πάσχα, χειροτονείσαι Διάκονος της Αγίας μας Εκκλησίας. Για σένα προέδραμε ενωρίς η Πεντηκοστή. Και είναι εξαίσιον άκουσμα να συμπλέκονται σήμερον Αναστάσιμοι και Αγιοτριαδικοί ύμνοι.

Εξαίσιον να καθορώμεν φως Αναστάσεως και να ενωτιζόμεθα ήχον βιαίας πνοής. Εξαίσιον να προσκομίζουμε μύρα πιστικής αγάπης στον Αναστάντα και να ατενίζουμε φλόγες επιφοίτησης Αγίου Πνεύματος. Παράδοξα, λοιπόν και πάλιν σήμερον. Θαύμα εν θαύματι διπλούν.

Ο Αναστάς Κύριος, στην καιομένη η καρδία σου γι’ Αυτόν, χαρίζει κοινωνία θεώσεως. Παρακαλεί τον Πατέρα Του για σένα: «Πάτερ, ον δέδωκάς μοι, θέλω ίνα όπου ειμί εγώ κακείνος η μετ’ εμού, ίνα θεωρή την δόξαν την εμήν ην δέδωκάς μοι».

Προσέτι Τον παρακαλεί να σου αποστείλει τον Παράκλητο, «ίνα μένη μετά σου εις τον αιώνα, το πνεύμα της αληθείας, ο ο κόσμος ου δύναται λαβείν, ότι ου θεωρεί αυτό ουδέ γινώσκει αυτό». Το Άγιο Πνεύμα που θα σε διδάξει τα πάντα και θα σε οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν.

Αγαπητέ μου Υποδιάκονε,

Αισθανόμαστε όλοι χαρά γιατί ο πόθος σου εκπληρώνεται. Νίκησε τελικά η ευσπλαχνία του Θεού τους λογισμούς και τις παλινδρομήσεις σου και το ανεξιχνίαστο πέλαγος του ελέους Του σου χαρίζει σήμερα Πνεύμα Παράκλητον εις διακονίαν, εις υμνωδίαν και δόξαν Θεού.

Είδες ότι κατεστάθης πρώτον Υποδιάκονος. Αυτός είναι ο εισαγωγικός βαθμός της Ιερωσύνης. Τους βαθμούς και τις τάξεις των Κληρικών τις καθόρισε ο ίδιος ο Θεός, διά των Αγίων Αποστόλων Του, «τάγματα διάφορα τη Εκκλησία δωρησάμενος και βαθμούς λειτουργίας καταστησάμενος εν αυτή, προς υπηρεσίαν των Αγίων και Αχράντων Μυστηρίων». Οι τάξεις του Ιερού Κλήρου είναι εικόνα των Αγγελικών Ταγμάτων.

Ο Υποδιάκονος, ως μιμητής του Χριστού, φροντίζει κυρίως για την ευπρέπεια του Ναού. Η διακονία του έχει σχέση με το ευχαριστιακό Μυστήριο. Το στιχάρι, το χερνιβόξεστον και το μανδήλιον είναι σκεύη υπηρετικά για την αναίμακτη θυσία. Όλα φανερώνουν την υπηρεσία που θα επιτελείς από τούδε.

Αυτή τη στιγμή τελεσιουργείται το Μυστήριο της εις διάκονον χειροτονίας σου. Τώρα, οι αδελφοί σου θα σε εισαγάγουν στο Ιερό Βήμα. Θα επικαλεσθούμε τους Αγίους Μάρτυρας, γιατί κι εσύ είσαι μάρτυρας κατά την προαίρεση, αφού τήρησες την πίστη και φύλαξες την αγνεία, ως συμμαρτύρησε ο πνευματικός σου, όπως θα επιβεβαιώσει ο λαός κατόπιν. Θα δοξολογήσουμε λαμπρώς και δικαίως τον τελετάρχη Χριστό, ο οποίος είναι το αγαλλίαμα των Αγίων Αποστόλων και των Μαρτύρων, ο αίτιος της νίκης και των στεφάνων.

Θα κηρύξουμε το ομοούσιο της Αγίας Τριάδος, γιατί Αυτή είναι η πραγματική αγαλλίαση και χαρά της ουράνιας χορείας, την ώρα που αφιερώνεται στο Θεό ένας ιερός άνδρας. Θα περιέλθεις δε τρεις φορές το Άγιο Θυσιαστήριον, χειραγωγούμενος υπό των αδελφών σου και θα προσκυνείς αυτό, εκφαντορικό σημείο αχραντωσύνης, συνέχειας, συνέπειας, εγρήγορσης, καθιέρωσης, αγιασμού.

Σ’ αυτή τη χοροστασία του ουρανού και της γης ακολουθεί η Υπεραγία Θεοτόκος, οι Άγγελοι, οι Απόστολοι, οι Μάρτυρες, οι πιστοί. Αυτής της χαράς ένδειξη είναι ο ύμνος «Ησαΐα Χόρευε», της υπερβολικής χαράς, την οποία απολαμβάνουν οι Άγιοι, όταν βλέπουν το ανέκφραστο κάλλος της ωραιότητος της Δόξης του Κυρίου.

Η Εκκλησία χαίρεται, γιατί με τη χειροτονία σου συνάπτεται στον Ιερό Κατάλογο ένας ακόμη λειτουργός των Αγίων Μυστηρίων, ως εικόνα έμψυχη του αληθινού φωτός, που με τη ζωή και το λόγο του, θα φωτίζει την πορεία των πιστών προς το Χριστό, θα θερμαίνει τις καρδιές τους και με το λέντιο θα σπογγίζει τα δάκρυά τους.

Μετά από λίγο, θα κλίνεις το γόνυ σου, όπως ο Κύριος στον κήπο της Γεσθημανής, δείγμα αφιέρωσής σου στο Θεό. Και θα στηρίξεις την κεφαλή σου επί της Αγίας Τραπέζης, διότι αυτή φανερώνει το Χριστό. Στην Αγία Τράπεζα είναι η αρχή και το πλήρωμα της διακονίας σου.

Το δε χέρι του Επισκόπου, που  θα τεθεί μετ’ ολίγον, εις την κεφαλή σου, υποδηλοί ότι όλα όσα θα τελείς, θα είναι υπό την εξουσία του Θεού, θα σε επισκιάζει η Θεία Χάρις, που μεταδίδεται από το Χριστό, αφού Δεξιά Κυρίου εποίησεν δύναμιν και Δεξιά Κυρίου υψοί, Δεξιά Κυρίου δεδόξασται εν ισχύι, Δεξιά Κυρίου ο βραχίων σου, ο φωτισμός του προσώπου σου. Όλα θα είναι υπό την υπακοήν της Εκκλησίας και πρόσεξε να τα επιτελείς κατ’ ευδοκίαν και όχι κατά ανοχήν.

Τότε, τη στιγμή εκείνη, θα ακούσεις μία φωνή που παρακαλώ να μην την λησμονήσεις ποτέ. «Η Θεία Χάρις η τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα προχειρίζεται σε διάκονον». Η Θεία Χάρις, καθιστά, αυτή τελειοί, αυτή, με το λόγο της ευχής, δίδει και το χάρισμα της Διακονίας. Δεν χρειάζεται χρόνος στην αυτοτελή δύναμη. Και όπως «το ρήμα Χριστού σφίγμα τω παρειμένω παραλύτω, ούτω και αύθις χάρις ρήμα και μόνον».  Την ώρα που θα εκφωνείται το όνομά σου, θα αναγράφεται στα δίπτυχα του ουρανού για να είσαι γνώριμος στους Αγγέλους και τους ανθρώπους ως λειτουργός του Θεού.

Αγαπητέ μου Υποδιάκονε,

Γνωρίζεις καλώς ότι η Εκκλησία είναι και πνευματικό θεραπευτήριο, αφού ο Χριστός είναι ψυχών και σωμάτων  ιατρός. Αυτό μας έδειξε το σημερινό Ευαγγέλιο. Αυτός ανέλαβε εκουσίως την οδύνη του σταυρού για να θεραπεύσει την ηδονή του ανθρώπου. Αυτός προσέλαβε εκουσίως τα αδιάβλητα φυσικά πάθη για να θεραπεύσει τα διαβλητά πάθη του ανθρώπου, για να υπερβεί τη φθαρτότητα και την θνητότητά του. Ο Χριστός θεραπεύει τον άνθρωπο με τα μυστήρια και την άσκηση. Και η Εκκλησία, ως αναστημένο Σώμα του Χριστού, είναι κατ’ εξοχήν χώρος θεραπείας.

Και όπως κάθε νοσοκομείο που θεραπεύει τις σωματικές ασθένειες έχει διάφορες κλινικές, με διοικητικό, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, με αυτήν την εικόνα πρέπει να βλέπουμε και την Εκκλησία. Όλοι όσοι διακονούμε την Εκκλησία, σε οποιαδήποτε έπαλξή της, διακονούμε τους ανθρώπους και υπουργούμε το μυστήριο της θεραπείας τους, της σωτηρίας τους, της ενώσεώς τους με το Χριστό. Οι κατ’ εξοχήν δε θεραπεύοντες, ως θεραπευθέντες, είναι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας.

Γιατί σου τα λέγω αυτά; Γιατί σπουδάζεις Νοσηλευτική στο Πανεπιστήμιο. Και όταν ολοκληρώσεις τις σπουδές σου, θα διακονήσεις και αυτόν τον τομέα της Εκκλησίας, που σήμερα έχει ανάγκη πολλούς και καλούς Σαμαρείτες, αφού τα προβλήματα των ανθρώπων είναι πολλά και οι κρίσεις της κοινωνίας ποικίλες.

Δεν ενωτίζεσαι την κραυγή των ανθρώπων, ιδιαίτερα των νέων; Είναι ισχυρή. «Κύριε άνθρωπον ουκ έχω». Ποιος θα τους βοηθήσει; Ποιος θα τους οδηγήσει εις Χριστόν; Ιδού η ευθύνη σου, η ευθύνη μας. Ο ευρύτατος τομέας των πέντε στοών της Εκκλησίας. Της παρακλήσεως, της φιλανθρωπίας, της ευσπλαχνίας, της διακονίας και της αγάπης.

Δεν θα είσαι παράγων κοινωνικής ευημερίας, όπως θεωρούν σήμερα πολλοί τους Κληρικούς, αλλά άνθρωπος πλήρης χάριτος και δυνάμεως και αγιασμού. Και το έργο σου θα είναι ο εκκλησιασμός των προβλημάτων και των αναγκών των ανθρώπων. Έργο ευρύτατο.

Τούτο σε προτρέπω: Να στηρίζεις το βηματισμό των ανθρώπων σήμερα, που η απελπισία εν σχοινίω μακρώ, καταστρέφει πολλές ψυχές. Η απελπισία που είναι το ισχυρότερο όπλο του διαβόλου και που το προωθεί έντεχνα με τη λογική, την ανασφάλεια και την αμαρτία στις ποικίλες τις εκφάνσεις.

Είδες ότι ο Χριστός στον Παράλυτο που περίμενε επί 38 χρόνια ανέτρεψε την πορεία την φορά του επώδυνου τέλους και του χάρισε τη σωτηρία. Ο Χριστός μπορεί να ανατρέπει όλες τις προβλέψεις. Το βιώνεις συ τώρα. Ο Χριστός είναι η Ζωή και η Ανάσταση. Και την περίοδο αυτή του Πεντηκοσταρίου βιώνουμε εκτυπώτερον τις δωρεές του Χριστού.

Τίποτε δεν είναι ισχυρότερο από την αγάπη Του. Να γιατί είμαι συγκινημένος. Γιατί αδιαφόρησες στα σχόλια, στις ειρωνείες του κόσμου, υπερπήδησες τα εμπόδια, έσωθεν και έξωθεν. Και σαν τον Παράλυτο λέγεις τώρα σε όλους αυτούς, με την παρουσία σου: «Δεν ξέρω τι λέτε εσείς για το Χριστό, την Εκκλησία και την ιερωσύνη. Εγώ ένα μόνο ξέρω. Ότι Εκείνος με εκάλεσε, Αυτός μου χαρίζει τις δωρεές Του, Αυτός είναι ο Σωτήρας μου και Αυτόν θα υπηρετώ».

Να βάνεις λοιπόν πάντοτε κριτήριο και κανόνα στη ζωή σου αυτήν την αγάπη του Θεού και όχι τη γνώμη του κόσμου, ούτε τη μικροψυχία των υποκριτών, ούτε την τυπολατρία των ημερομίσθιων κληρικών, ούτε τον φθόνο του διαβόλου με τις γνωστές εντάσεις. Ο Χριστός σου χαρίζει το παν. Τι άλλο να θέλεις, τι να ζητείς;

Αυτός άκουσε τη φωνή σου και ήλθε στην προβατική κολυμβήθρα της Εκκλησίας μας σήμερα για να σε αναστήσει, να σε χαριτώσει. Ναι! Θαύμα συντελείται εδώ σήμερα, θαύμα αναστάσεως. Και τι τιμή! Δεν έστειλε Άγγελο ή Αρχάγγελο να ταράξει τα ύδατα της χάριτος. Ήλθε ο ίδιος και τι σου λέγει; Ποτέ να μην παραπονεθείς πως δεν έχεις άνθρωπο, πως είσαι μόνος.

Βλέπε, έχεις πολλούς, πλήθος που ήλθε στη χαρά σου, αλλά προ πάντων έχεις τον Χριστόν. Δια σε ο Χριστός άνθρωπος γέγονεν. Δια σε σαρκώθηκε. Διά σε αναστήθηκε. Αυτός σε καθιστά σκεύος εκλογής Του. Αυτός σε τοποθετεί στην Εκκλησία, στην οποία, όπως γνωρίζεις, βρίσκεται πλήθος των ασθενούντων για να τους διακονείς. Όλοι αυτοί εκδέχονται την του ύδατος κίνηση, που δεν συμβαίνει μία φορά το έτος, αλλά συντελείται αενάως. Τι ωραίο έργο αναλαμβάνεις! Είσαι προνομιούχος.

Είμαι βέβαιος ότι και άλλοι πολλοί θα σε πλαισιώσουν. Υπάρχουν πολλά παιδιά που ποθούν τα κρείττονα της Εκκλησίας χαρίσματα. Ο Θεός εκβάλει τους εργάτες του στην Εκκλησία.

Σε ευχαριστώ που είσαι μαζί μας, που γίνεται η χειροτονία σου στο αγαπημένο μας Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου. Ευχαριστώ όλους που σε βοήθησαν στη ζωή σου. Το σπίτι σου, τους δασκάλους σου, τους πνευματικούς σου πατέρες, αυτούς που σε μόρφωσαν εις Χριστόν. Αυτούς που σε στήριξαν ποικιλότροπα. Από σήμερα να τους μνημονεύεις όλους.

Αγαπητέ μου Υποδιάκονε,

Πρόσελθε. Η Αγία Τράπεζα εκπηγάζει Φως Αναστάσεως. Ο Κύριος ευρίσκεται επί του Αγίου Δισκαρίου και το Πανάχραντο Αίμα Του επί του Αγίου Ποτηρίου. Ο δε Παράκλητος επεδήμησε. Ταράττεται το ύδωρ της Κολυμβήθρας. Είσαι ο πρώτος. Είσελθε. Προσκύνησε την αήττητη δύναμη του Τριαδικού Θεού, να υποστείς την ευπρεπεστάτη αλλοίωση της θεορρύτου χάριτος.

Ως Επίσκοπός σου, σου εύχομαι να πορεύεσαι πάντοτε αναστάσιμα την προσωπικήν οδόν Εμμαούς της διακονίας σου και να βιώνεις πολλές θεοφάνειες του υπερφυούς μυστηρίου της Ιερωσύνης σου.