Ενημέρωση

Ομιλία του Σεβασμ. Μητροπολίτου Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ. Ειρηναίου στην πανήγυρη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου

     Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Πέτρας καί Χερρονήσου κ. Γεράσιμε, Ποιμενάρχα τῆς Τοπικῆς Αὑτῆς Ἐκκλησίας καί λίαν ἀγαπητέ Ἀδελφέ καί Συλλειτουργέ.

      Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Ἀρκαλοχωρίου, Καστελίου καί Βιάννου κ. Ἀνδρέα καί ἀγαπητέ Ἀδελφέ καί Συλλειτουργέ.

      Ἀγαπητοί Συμπρεσβύτεροι Ἀδελφοί.

    Ἐντιμότατοι Περιφερειακοί καί Τοπικοί Ἄρχοντες, Ἐκπρόσωποι τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων καί τῶν Σωμάτων Ἀσφαλείας, τῆς Παιδείας καί τῆς Δικαιοσύνης, Πνευματικῶν καί Πολιτιστικῶν Φορέων, Περιούσιε καί εὐλογημένε Λαέ τῆς Νεαπόλεως, Εὐλαβέστατοι Συμπροσκυνητές τῆς σημερινῆς Μεγάλης καί ἐπιβλητικῆς Ἑορτῆς.

    Ἡ Χάρις τῆς Κυρίας Θεοτόκου, μᾶς συνεκάλεσε ὅλους ἐμᾶς σήμερα, στό ἐπίγειο τοῦτο Σπίτι καί Παλάτι Της, ὡς Μητέρα καί ὡς Βασίλισσά μας, γιά νά τήν δοξολογήσομε, γιά νά Τήν τιμήσομε, γιά νά Τῆς ἐκφράσομε τήν πλέον δυνατή, μεγάλη, πηγαία καί καρδιακή εὐγνωμοσύνη μας, γιά ὅσα ἀγαθά, μεγάλα καί σωτήρια, ὠφέλιμα καί λυτρωτικά εὐεργετήματά Της στή ζωή τοῦ καθενός μας χωριστά, στήν Οἰκογένεια, στόν Τόπο τῆς κατοικίας μας, στό Ἔθνος καί στό Γένος μας.

     Νιώσαμε καί ζήσαμε ὅλοι μας καί ὁ καθένας μας χωριστά, γιά ἄλλη μιά φορά, τήν ὁλοζώντανη παρουσία Της, τήν ἀπέραντη στοργή Της, τήν ἀστήρευτη γλυκύτητά Της καί τή βέβαιη καί δυνατή παραμυθία Της καί στήριξή Της στούς ζοφερούς τούτους καιρούς πού ζοῦμε καί ὑπάρχομε.

   Προσκυνοῦντες σήμερα Αὐτή καί συμμετέχοντες στήν λαμπρά καί κατανυκτική σημερινή Μυσταγωγία καί Πανήγυρή Της, γιά ἄλλη μιά φορά ζήσαμε καί ἀναγνωρίσαμε τή Μοναδική Θέση Της καί ὕπαρξή Της καί τά μέγιστα καί ἀμέτρητα ἀγαθά Της, πού κάθε στιγμή προσφέρει σέ μᾶς.

       Ἀλήθεια, ἀγαπξτοί μου Ἀδελφοί, σκεφθήκαμε, κάποια φορά, πῶς θά ἦταν ἡ πνευματική ζωή μας, πῶς θά ἦταν τά παιδιά μας, πῶς θά ἦταν ἡ πορεία μας, ἡ πορεία ὅλου τοῦ Κόσμου, χωρίς τήν ἀπαραίτητη καί συνατή παρουσία Της καί τήν ὁλόθερμη συμμετοχή Της σ’ ὅλες τίς ἀγαθές φροντίδες μας καί πρωτοβουλίες μας;

       Ἂλλά Εκείνη ὡς Μητέρα καί Βασίλισσά μας δέν ἀπουσιάζει ποτέ οὔτε ἀπό τή Γῆ μας, οὔτε ἂπό τήν Ἐκκλησία μας, οὔτε ἀπό τήν Πατρίδα μας, οὔτε ἀπό τήν Οἰκογένειά μας, οὔτε ἀπό τήν ψυχή μας.

    Ὡς Μητέρα: Ἔρχεται πάντοτε μέ τή Μητρική Στοργή καί τή γλυκύτητά Της, γιά νά μᾶς συντροφεύει στήν πορεία μας, γιά νά μᾶς καταπαύει τούς πόνους καί τά δεινά μας, γιά νά μᾶς κρατᾶ στήν ἐλπίδα καί στήν ὑπομονή, πού πάντοτε μᾶς χρειάζονται, γιά νά μᾶς ἐνθαρρύνει στίς ἀπέλπιδες ψυχοσωματικές καταστάσεις μας, ἀλλά καί νά σπογγίζει τά ἀμέτρητα δάκρυά μας, πού προέρχονται ἀπό τό βαθύ πόνο πού προκαλοῦν στήν ψυχή μας ἡ ἁμαρτία καί ἡ ἀποστασία μας ἀπό τό Θεῖο Θέλημα, πού εἶναι τό μεγαλύτερο καί ὁδυνηρότερο λάθος τῆς ὅλης μας ὕπαρξης καί ζωῆς.

      Ἀλλά καί ὡς Βασίλισσα Οὐρανοῦ καί Γῆς, Ἀγγέλων καί Ἀνθρώπων, γιά νά μᾶς φροντίζει στίς ἀπαραίτητες ἀνάγκες τῆς ζωῆς μας, γιά νά μᾶς προστατεύει ἀπό τούς φοβερούς πειρασμούς καί κινδύνους τῆς ζωῆς μας, πού ὁ διάβολος καί οἱ συνεργοί του στόν κόσμο, προκαλοῦν καί ἐπιφέρουν καθημερινῶς πρός ὅλους μας. Γιά νά μᾶς ἐνδυναμώνει πάντοτε στίς δοκιμασίες μας, τίς ὁποῖες, ἡ ὁλιγοπιστία μας δέν μᾶς βοηθεῖ γιά νά τίς ἀντέχομε καί νά τίς ὑπομένομε.

     Γιά νά μᾶς διαφυλλάτει καί νά μᾶς διασώζει ἀπό τούς πολλούς καθημερινούς καί ἔκτακτους κινδύνους, πού ἡ κακία καί τό μίσος τῶν φθονούντων καί μισούντων προκαλεῖ σέ μᾶς. Ἀλλά καί ὡς Βασίλισσά μας, ἰδιαίτερα γιά νά μᾶς χαρίζει μέ ἀπλοχεριά τό ὕψιστο δῶρο, πού καθημερινῶς ἔχομε ἀνάγκη, νά μᾶς φέρνει πιό κοντά, ἀκόμα πιό κοντά στό Θεό, στό Φῶς Του, στή Χάρη Του, στό διαρκές κάλεσμά Του, στήν ἕνωσή Του μέ μᾶς, μέ τόν κάθε ἕνα χωριστά.

          Ἀγαπητοί μου συνεορτάζοντες Ἀδελφοί.

       Γιά νά ἔχομε ἔτσι ὅμως τήν παρουσία τῆς Παναγίας μαζί μας, πρέπει νά τό φροντίσομε μέ ἐπίγνωση, μέ θέληση ἰσχυρή, μέ ἐμπιστοσύνη ἀκλόνητη, μέ καθαρή ζωή, μέ ἀγάπη στό Συνάνθρωπο, μέ τήν ἐνεργό συμμετοχή μας στή ζωή, στή Λειτουργία καί στά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας.

           Πρέπει νά γονατίζομε ἐνώπιόν Της γιά μιά καθαρή, ἀληθινή καί αὐθεντική προσευχή πρός Αὐτήν, ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ καί δική μας, ὡς Βασίλισσα καί Δέσποινά μας, ὡς Προστάτιδά μας, ὡς τό πλέον, μετά τό Θεό, ἀγαπημένο μας Πρόσωπο.

          Γιά νά ἔχομε τήν Παρουσία Της μέσα μας, γιά νά νιώσομε τό στοργικό χάδι Της ὡςβάλσαμο καί στίς πιό πικρές ἀγωνίες μας, γιά νά μπορέσομε νά Τῆς ζητήσομε νά θεραπεύσει τίς πληγές μας στό Σῶμα, ἀλλά καί στήν Ψυχή, γιά νά μᾶς δώσει, νά μᾶς δίδει τό Μητρικό καί Βασιλικό Χέρι Της προκειμένου νά μᾶς ὁδηγεῖ στήν τελειότητα καί διά αὐτῆς ἀπό τή Γῆ στόν Οὐρανό.

      Γιά ὅλα αὐτά καί ἀκόμη πολύ περισσότερα Δῶρα Της, πού μποροῦμε νά λαμβάνομε μέ τήν προσευχή μας πρός Αὑτήν, δυστυχῶς δέν μπορῶ νά σᾶς πείσω ὅτι λέγω τήν ἀλήθεια, ἄν δέν ἔχετε ἐσεῖς προσωπικές ἐμπειρίες ἀπό μιά δική σας αὐθόρμητη καί βιωματική προσευχή.

         Ἄν ἀνάβομε ἕνα ἤ περισσότερα κεριά στήν Εἱκόνα Της, γιατί ἔτσι κάνουν ὅλοι, ἄν φέρνομε κάποιον ἄρτο ἤ ἄλλο Δῶρο στή Χάρη Της, γιατί τό ἐπέβαλλε στήν ψυχή κάποιο εἶδος δοσοληψίας, ἀκόμη καί ἄν οἰκοδομήσομε κάποιο μικρότερο ἤ μεγαλύτερο Ναό στό Ὄνομά Της, μέ κρυφό σκοπό νά ἀπολαύσομε τιμή ἀπό τούς ἀνθρώπους, δέν μποροῦμε νά Τήν προσεγγίσομε ἀληθινά καί νά νιώσομε μέσα μας τήν εἰρήνη, τή γαλήνη, τήν ἀνακούφιση καί τόν ἐφησυχασμό ἀπό τίς ὅποιες δυσκολίες μας.

               Ἡ Παναγία εἶναι ὁπωσδήποτε μαζί μας σέ κάθε στιγμή καί σέ κάθε ἀνάγκη μας, ὅταν καί ἐμεῖς προσευχόμεθα πρός Αὐτήν, ὅπωσδήποτε μέ ὅσες προϋποθέσεις ἐλέχθησαν. Ἀπλά καί μόνο, γιατί τά Δῶρα τοῦ Οὐρανοῦ εἶναι, ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί, Ἀκριβά, πολύ Ἀκριβά, γιατί εἶναι Δῶρα τέλεια, ὑγιή, σωτήρια καί λυτρωτικά.

          Στήν Παναγία, σήμερα καί πάντοτε, ἀναφέρονται ἀμέτρητα καί πολύ μεγάλα θαύματα, ἀπό παλαιότερους καιρούς καί χρόνους, μέχρι καί σήμερα. Ὅλα αὐτά εἶναι ἀποτελέσματα, εἶναι προϊόντα ἀγαθά καί Δῶρα Ἅγια τῆς ἀστήρευτης καί δυνατῆς ἀγάπης τῆς Παναγίας πρός ἐμᾶς, ἀλλά καί τῆς ὁλόθερμης πίστης, τῆς δυνατῆς ἐλπίδας καί τῆς σταθερῆς ἐμπιστοσύνης πρός Αὐτήν ἐκείνων, πού ἐπιδίωξαν ὁπωσδήποτε νά ἔχουν μιά «μυστική» συνάντηση μαζί Της.

                Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί:

          Εἶμαι βέβαιος ὅτι θά συμφωνήσετε ὅλοι μαζί μου, λέγοντάς σας ὅτι σήμερα νιώθομε ὅλοι μιά ἰδιαίτερη χαρά, Δῶρο τῆς σημερινῆς Μεγάλης Ἡμέρας τῆς Ἑορτῆς της. Κανένας μας δέν γόγγυσε ἤ δέν μετάνιωσε πού ἦλθε ἀπό κοντά ἤ μακριά ἤ ἀπό πολύ μακριά, γιά νά τιμήσει, νά δοξάσει καί νά εὐχαριστήσει τήν Παναγία, πού μέ τή Χάρη Της εἶναι μαζί μας καί σήμερα.

          Καί ἡ χαρά μας αὐτή συνοδεύεται ἀπό ἀνακούφιση, ἀπό ἐλπίδα, ἀπό παρηγοριά, ἀπό ἐνθάρρυνση ἀπό τά τόσα δύσκολα τῆς σημερινῆς ζωῆς μας. Ἦταν μιά ἀνάπαυλα τῆς ψυχῆς μας, ἀλλά καί ὅλης τῆς ὕπαρξής μας ἡ σημερινή Ἡμέρα μέ ὅλα πού μᾶς δώρησε.

          Νά εὐχηθοῦμε, ἀδελφοί μου, ἡ χαρά αὐτῆς τῆς Ἁγίας Ἡμέρας νά φωλιάσει μέσα στήν ψυχή μας. Νά μᾶς φωνάζει αὐτή ἡ χαρά τήν ἀληθινή πραγματικότητα, μέσα στήν ὁποία πρέπει νά ζοῦμε. Καί αὐτή ἡ πραγματικότητα, μέ πολύ ἀπλά λόγια εἶναι:

          Παναγία καί ἀπελπισία εἶναι λέξεις ἄσχετες καί ξένες μεταξύ τους.

          Παναγία καί ἀπόγνωση δέν λογίζονται μεταξύ τους.

          Παναγία καί ἀποθάρρυνση δέν συμφωνοῦν μαζί.

          Παναγία καί φόβος, δειλία, ἐγκατάλλειψη ἀγώνων ὠραίων καί ἠττοπάθεια δέν συμβαδίζουν.

       Ἡ Παναγία ἀγαπᾶ, συγχωρεῖ, ἀνέχεται καί μακροθυμεῖ. Σώζει, διαφυλάσσει, ἐμψυχώνει καί προπορευεται, δείχνοντάς μας τό δρόμο τόν ἀγαθό.

          Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, Ἀγαπητοί Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί, Ἐντιμότατοι Ἄρχοντες, Εὐλογημένοι Προσκυνητές.

          Εἴμαστε ὅλοι παιδιά τῆς Παναγίας. Ἀνήκομε ὅλοι στήν Ἁγία Οἰκογένειά Της. Καθόμαστε στήν Ἱερά Μητρική Ποδιά Της. Νιώθομε ὅλοι τό γλυκό καί ἀπαλό χάδι Της. Ζοῦμε μέσα στήν ἔγνοια Της, μέσα στην φροντίδα Της, μέσα στή διαρκή καί ζεστή μέριμνά Της.

         Λοιπόν, ἄς διατηρήσομε καί ἄς αὐξήσομε αὐτούς τούς δεσμούς μαζί Της. Ἄς ἐπιμένομε στήν προσευχή μας πρός Αὐτήν. Ἄς μή μειώνομε ποτέ τήν ἐμπιστοσύνη μας πρός Ἐκείνην. Ἄς φροντίζομε νά Τήν εὐχαριστοῦμε καί νά Τήν εὐγνωμονοῦμε γιά ὅλα τά ἀγαθά πού μᾶς προσφέρει.

             Ἄς μή λησμονοῦμε ὅτι Ἐκείνη εἶναι ὁ γνησιότερος πρεσβευτής γιά μᾶς στό Θρόνο τοῦ Θεοῦ Της καί Θεοῦ μας. Ἄς μή λησμονοῦμε ὅτι εἶναι ἡ Ταμειοῦχος τῆς Θείας Χάριτος καί ὁ πληρέστερος Ἐγγυητής ἐνώπιον τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ γιά τή λύτρωση καί τή σωτηρία μας. Εἴθε νά εἶναι πάντοτε μαζί μας καί ἐμεῖς μαζί Της.

            Καί πρίν ὁλοκληρώσω τή μικρή καί σύντομη αὐτή ἀναφορά μας πρός τό Πάνσεπτο Πρόσωπο τῆς Θεομήτορος, ἐπιτρέψατέ μου σᾶς παρακαλῶ νά ἀναφερθῶ στό ἀπαράδεκτο καί οἱκτρό θέμα τῆς βλασφημίας τοῦ Μοναδικοῦ Αὐτοῦ Προσώπου τῆς Παναγίας. Εἶναι ἀπαράδεκτο καί παράδοξο νά τιμοῦμε καί νά δοξολογοῦμε τό Ὄνομά Της καί στή συνέχεια τά ἴδια χείλη νά προσβάλλουν τήν παρθενία καί τήν καθαρότητα Αὐτῆς, πού εἶναι καί λέγεται ὡς «τιμιωτέρα τῶν Χερουβείμ καί ἐνδοξοτέρα ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ». Τό πρόβλημα αὐτό εἶναι πολύ μεγάλο καί πολύ δύσκολο, πού δέν εἶναι τῆς παρούσης στιγμῆς. Ἀπλῶς ἐλέχθηκε γιά νά δώσωμε, ἄν εἶναι δυνατόν, μιά ὑπενθύμιση τῆς σκληρῆς αὐτῆς ἀλήθειας καί ἀφορμή μετάνοιας.

           Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα καί Θεοπρόβλητε Ποιμενάρχα τῆς Τοπικῆς Αὐτῆς Ἐκκλησίας κύριε Γεράσιμε, εἶσθε ἰδιαίτερα εὐλογημένος, πού εἰς τή δική σας Ἐκκλησιαστική Περιοχή, ὑπάρχει αὐτός ὁ τόσο πολύτιμος καί ἀνεκτίμητος Θησαυρός, ὁ περικαλλής Αὐτός Ναός Της.

         Σᾶς παρακαλοῦμε θερμῶς καί ἀδελφικῶς, ἐκ μέρους ὅλων τῶν προσκυνητῶν τῆς σημερινῆς Ἑορτῆς, νά δέεσθε ἐνώπιον Αὐτῆς ὑπέρ ἡμῶν, ὥστε νά ἐνούμεθα ὅλοι μυστικῶς μέ Αὐτήν, γιά νά ἔχομε τή Χάρη καί τήν Εὐλογία Της.

Back to top button