Οσία Μαρία η Αιγυπτία: Υπόδειγμα μετανοίας η Οσία της Εκκλησίας μας που ανήλθε σε δυσθεώρητο ύψος αρετής και ασκήσεως
Την Κυριακή 18 Απριλίου (Ε΄ Νηστειών) ο Σεβασμ. Μητροπολίτης κ. Γεράσιμος ιερούργησε στο καθολικό της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Κεράς-Καρδιωτίσσης Πεδιάδος.
Στον Θείο Λόγο που κήρυξε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης προς το ευσεβές εκκλησίασμα ανέλυσε την ευαγγελική περικοπή της ημέρας, ανεφέρθη δε στον αξιοθαύμαστο βίο της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας και εξήγησε για ποιο λόγο η Εκκλησία προβάλλει το παράδειγμά της, μία εβδομάδα πριν την Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου.
«Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο της ημέρας ο Χριστός να παραλαμβάνει τους τρεις πρόκριτους Μαθητές Του, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και να τους λέγει: «Ἰδού ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα». Διότι εκεί θα παραδοθεί ο Υιός του ανθρώπου στους Γραμματείς και τους Φαρισαίους, οι οποίοι θα Τον φυλακίσουν, θα Τον εξετάσουν, θα Τον ανακρίνουν, θα Τον μαστιγώσουν, θα Τον τυραννήσουν και θα Τον οδηγήσουν στο Γολγοθά, όπου θα κρεμαστεί επί του Σταυρού.
Όμως ο Χριστός, μαζί με τους πρόκριτους Μαθητές Του, παραλαμβάνει σήμερα και μια άλλη ψυχή, μια μεγάλη μορφή της Εκκλησίας μας, την Οσία Μαρία την Αιγυπτία η οποία, αφού μετενόησε για τις ασωτίες της, πορεύθηκε με την προστασία και την καθοδήγηση της Παναγίας στην έρημο πέραν του Ιορδάνου και έζησε εκεί για 45 ολόκληρα χρόνια.
Ο βίος της Οσίας Μαρίας είναι συγκινητικός, γι’ αυτό και η Εκκλησία μας την προβάλλει την τελευταία Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και την παρουσιάζει σε όλους εμάς ως υπόδειγμα μετανοίας. Είναι υπόδειγμα μετανοίας μια τέτοια γυναίκα που κατάφερε να ανέλθει σε τέτοιο ύψος αρετής, αλλά και σε τέτοια μέτρα ασκήσεως. Γιατί δεν είναι εύκολο για 45 ολόκληρα χρόνια χωρίς τροφή, χωρίς νερό να ζει κάποιος μέσα στην έρημο. Εκείνο βέβαια που την παρηγορούσε, εκείνο το οποίο την στήριζε όλα αυτά τα χρόνια ήταν η δύναμη και η χάρις της Παναγίας, την Οποία είχε βάλει εγγυήτρια στη ζωή της, αλλά και η χάρις του Θεού που επενεργεί στην αναξιότητα όλων μας.
Ο Θεός λοιπόν έρχεται και μας δίδει τη χάρη Του, έρχεται και μας γεμίζει από το φως και τη χαρά Του παρά τις αμαρτίες, παρά τα πάθη και τις αστοχίες μας για να μπορέσουμε κι εμείς να ασκηθούμε, τουλάχιστον κατά τον παρόντα και πρόσκαιρο βίο μας επί της γης. Γιατί η Βασιλεία των Ουρανών που βρίσκεται στην ψυχή ενός εκάστου εξ ημών δεν είναι «ούτε βρώσις, ούτε πόσις», όπως ακούμε στο Δοξαστικό των Αίνων της σημερινής ημέρας, αλλά είναι «δικαιοσύνη και άσκησις και αγιασμός».
Αυτά τα στοιχεία διέπουν και την ψυχή της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας η οποία, αν και άνθρωπος αμαρτωλός, είχε περιτειχιστεί με το Άγιο Βάπτισμα, με την φοβερά αυτή προστασία από τον Θεό και την Υπεραγία Θεοτόκο που οδήγησε τα ρήματά της στον Πανάγιο Ναό της Αναστάσεως του Κυρίου και έθεσε εντός του, έμπροσθεν του Τιμίου Ξύλου του Κυρίου, την ελπίδα της σωτηρίας της.
Γι’ αυτό όλοι μας πρέπει να εκφράζουμε ευγνωμοσύνη προς τον Κύριό μας που μας αξίωσε να βαπτισθούμε ορθόδοξοι χριστιανοί, πρέπει να δοξάζουμε το Θεό γι’ αυτή την ευλογία, γι’ αυτή την ευεργεσία Του και να προσπαθούμε να φανούμε αντάξιοι των δωρεών του Κυρίου στη ζωή μας. Μέσα από τη μετάνοια και τα Μυστήρια της Εκκλησίας θα πρέπει πάντα να πορευόμαστε και να προσανατολιζόμαστε στο στόχο μας, που είναι η Βασιλεία των Ουρανών. Και το παράδειγμα της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας θα πρέπει να το έχουμε πάντα ως οδηγό στη ζωή μας γιατί θα μας βοηθήσει να μην απελπιστούμε ποτέ».
