Η ευλογημένη περίοδος του Αγίου Δωδεκαημέρου

Την Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου, εορτή της Συνάξεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, ο Σεβ. Μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γεράσιμος ιερούργησε στην Ιερά Μονή Ταξιαρχών Κρεμαστών.

Το εσπέρας της ιδίας ημέρας, επί τη μνήμη του Αγίου Ενδόξου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου, χοροστάτησε στον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό στον ομώνυμο Ι. Ναό της Νεαπόλεως και ανήμερα της Εορτής προέστη της Θείας Λειτουργίας.

Την Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου, επί τη μνήμη των 14.000 των υπό του Ηρώδου αναιρεθέντων, χοροστάτησε στην Θ. Λειτουργία που τελέστηκε στον Παρεκκλήσιο του Αγίου Νεκταρίου, του Εκκλησιαστικού Πνευματικού Κέντρου του Ι.Ν. της Μεγάλης Παναγίας Νεαπόλεως.

Την Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ευγένιος, επισκέφτηκε τη Νεάπολη, όπου έγινε δεκτός από τον Σεβ. Ποιμενάρχη μας. Οι δυο Ιεράρχες αφού αντήλλαξαν ευχές επί τη  Εορτή της Σαρκώσεως του Υιού και Λόγου του Θεού, τέλεσαν Τρισάγιο στο μνημείο του αοιδίμου Μητροπολίτου κυρού Νεκταρίου.

Το εσπέρας της ιδίας ημέρας, επί τη αποδόσει της Εορτής των Χριστουγέννων, ο Σεβ. Μητροπολίτης κ. Γεράσιμος χοροστάτησε στον  Εσπερινό στον Ι. Ναό της του Θεού Σοφίας Βραχασίου  και τέλεσε το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του μακαριστού πρεσβυτέρου Γεωργίου Σουλαδάκη. Ο Σεβασμιώτατος, αναφερόμενος στην προσωπικότητα του μεταστάντος, υπογράμμισε τα πλούσια πνευματικά χαρίσματα που χαρακτήριζαν την προσωπικότητά του. “... Ο πατήρ Γεώργιος, όπως είπε, βιάστηκε να εξέλθει από τον πρόσκαιρο αυτό κόσμο για να εορτάσει τα αιώνια Χριστούγεννα στην Βασιλεία του Θεού. Η απουσία του είναι αισθητή, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι δεν μας εγκατέλειψε. Προσεύχεται για όλους εμάς που τον αγαπήσαμε, προσεύχεται για την πρεσβυτέρα, τα καλά του παιδιά και τους ενορίτες του, οι οποίοι τον αγαπούσαν και τον σέβονταν πολύ. Η εργατικότητά του στον αμπελώνα του Κυρίου, η υπακοή του στην Εκκλησία και η ισχυρή Πίστη του στον θεό, αποτελούν παράδειγμα για όλους μας… Ας είναι η μνήμη του αιωνία!”

Το ίδιο βράδυ μετέβη στην Κριτσά όπου τέλεσε τους γάμους του ζεύγους Αρακαδάκη, στον Ι. Ναό Παναγίας Οδηγητρίας Κριτσάς.

Το πρωί του Σαββάτου της 31ης Δεκεμβρίου τέλεσε το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο της μοναχής Γαβριηλίας, στην Ιερά Πατριαρχική και  Σταυροπηγιακή Μονή Καρδιωτίσσης Κεράς. Ο Σεβασμιώτατος στην προσλαλιά του είπε: “η αδελφή Γαβριηλία σήκωσε με υπομονή και Πίστη τον σταυρό της ασθενείας της. Δεν λιποψύχησε, δεν εγκατέλειψε τον πνευματικό της αγώνα, αλλά μέχρι το τέλος του επίγειου βίου της προσευχόταν αδιαλείπτως. Ο Θεός πραγματικά την χαρίτωσε. Αυτή η χάρις ήταν διαζωγραφισμένη στο πρόσωπό της, το οποίο φωτιζόταν περισσότερο όσο πλησίαζε η ώρα να εξέλθει από το πρόσκαιρα και να μεταβεί στα αιώνια…” 

Την ίδια ημέρα, δέχτηκε τα μέλη του Ποδηλατικού Συλλόγου τα οποία του έψαλαν τα Κάλαντα της Πρωτοχρονιάς και την Φιλαρμονική Νεαπόλεως, η οποία παιάνισε Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα και τραγούδια. Ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε Καλόν Νέον Έτος και εξέφρασε την αγάπη και την  συμπαράσταση της Τοπικής Εκκλησίας προς όλους.

Το εσπέρας της ίδιας ημέρας, ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στον Εσπερινό επί τη εορτή της Περιτομής του Κυρίου και της μνήμης του εν Αγίοις Πατρός ημών Βασίλειου, Επισκόπου Καππαδοκίας Ουρανοφάντορος του Μεγάλου και του Νέου Ενιαυτού της χρηστότητος του Κυρίου 2023, που τελέστηκε στον Ι. Ναό της Αγίας Τριάδος, πόλεως Αγίου Νικολάου, παρουσία του Δημάρχου κ. Αντωνίου Ζερβού, της κ. Δέσποινας Καρνιαδάκη, Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου, του  κ. Νικολάου Παπαδοπούλου, πανεπιστημιακού ιατρού, της συζύγου αυτού κ. Μαρίας Μενεγάκη, καθηγήτριας της Νομικής και πλήθους πιστών.

Ο Πανοσιολ. Αρχιμ. Τίτος Ταμπακάκης στην ομιλία του μίλησε για την έννοια του χρόνου στην ζωή της Εκκλησίας και των πιστών. Επίσης, αναφέρθηκε, διεξοδικώς, στο έργο το οποίο επιτέλεσε, με την βοήθεια του Θεού,  η Ι.  Μητρόπολις Πέτρας και Χερρονήσου κατά το απερχόμενο έτος. Είπε χαρακτηριστικά: “…Εξαγοραζόμενοι τον καιρό της ζωής που μας χαρίζει ο Θεός, αγωνιζόμαστε να ψηλαφίσουμε τον Χριστό δια του νοός, να τον ανακαλύψουμε, ούτως ώστε μέσω Αυτού να κερδίσουμε την αθανασία ζώντας «εν σοφία», δηλαδή εν Χριστώ και δια του Χριστού.

Μέσα στο χώρο της Εκκλησίας ο χρόνος μεταβάλλεται σε αιωνιότητα, διότι η Εκκλησία είναι θείο εργαστήριο θαυματουργίας, όπου το θνητό μεταβάλλεται σε αθάνατο και το πεπερασμένο σε άφθαρτο. Μέσα στην Εκκλησία ο άνθρωπος γνωρίζει τον εαυτό του και πολιτεύεται ως ύπαρξη θεοειδής. Αντιθέτως, η ζωή εκτός της Εκκλησίας ρέει «εν ματαιότητι του νοός» και οι μακράν του Θεού ζουν μέσα στα στενά όρια του ανθρώπινης μικρότητας.

Δυστυχώς, ο τραγικός άνθρωπος της εποχής μας δεν έχει κατανοήσει ότι ο ανθρώπινος νους δεν έχει την παγγνωσία και την υπερδύναμη  να τροφοδοτήσει μια γνήσια ζωή, μια ζωή εν δικαιοσύνη και αληθεία και αγαθότητι. Ο ανθρώπινος νους περιέχει μέσα του λογισμούς, νοήματα και ιδέες, αλλά αυτές παραμένουν σκιές και φαντάσματα όταν δεν διακατέχονται από το Πνεύμα και την αλήθεια του Θεού.

Αυτά είναι τα πιστεύματα της Εκκλησίας για τον χρόνο, για την πορεία μας μέσα σε αυτόν τον κόσμο, για την αιωνιότητα. Με αυτήν την θεολογία των Πατέρων της Εκκλησίας προσπαθούμε ως τοπική Εκκλησία να πορευόμαστε μη συσχηματιζόμενοι με το κοσμικό φρόνημα, όπως μας διδάσκει ο Ουρανοφάντωρ Βασίλειος ο Μέγας, αλλά αγωνιζόμενοι να μεταποιήσουμε τις ψυχές επί το πνευματικότερον, πάντοτε με την βοήθεια του Θεού. Δεν ταραζόμαστε από τις φωνές της ξενόφερτης δυτικοκουλτούρας που προσπαθούν οι αθεόφοβοι και οι ημερομίσθιοι της εξουσίας να επιβάλλουν στους εις την καθ΄ημάς Ανατολήν κατοικούντας Ρωμηούς, αλλά ενωτιζόμαστε και πορευόμαστε με την φωνή των Ιερών Θεσμίων και της Ιεράς Παραδόσεως, έτσι όπως μας την διδάσκουν οι αγιοπατερικές μορφές που αγαπούν τον άνθρωπο, που δεν ασκούν τρομοκρατία ή που δεν καλλιεργούν την τρομολαγνεία μέσω των Μέσων Ενημέρωσης για να ελέγξουν την μάζα, αλλά διδάσκουν με διάκριση την υπακοή, δηλαδή την κοπή του ιδίου εμπαθούς θελήματος και την σιωπή που είναι η γλώσσα του μέλλοντος αιώνος, που θεραπεύουν με στοργή, με συγχωρητικότητα, με μακροθυμία, κατά τας υποδείξεις Του υπέρ ημών παθόντος και σταυρωθέντος, Του κενώσαντος εαυτόν υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας…”

Τέλος, απηύθυνε καθηκόντως προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη τις εόρτιες ευχές του Ιερού Κλήρου, των Μοναστικών Αδελφοτήτων και του ευσεβούς λαού για καλόν Νέον Έτος.

Αμέσως μετά ο Σεβ. Ποιμενάρχης ευλόγησε την Βασιλόπιτα και ευχήθηκε σε όλους Καλή και Ευλογημένη Χρονιά.

Κατά την ημέρα της Πρωτοχρονιάς ο Σεβασμιώτατος ιερούργησε στον Ι. Ναό της Αγίας Τριάδος και τέλεσε την Δοξολογία επί τη ενάρξει του Νέου Έτους, παρόντος του Αντιπεριφερειάρχου Λασιθίου κ. Ιωάννη Ανδρουλάκη, εκπροσώπων του Δήμου και των Σωμάτων Ασφαλείας.