Η εορτή της Θείας Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού

Με πολλή κατάνυξη και ευλάβεια εορτάστηκε και εφέτος η Δεσποτική Εορτή της Θείας Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού. Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας χοροστάτησε του Πανηγυρικού Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ι. Ναό της Μεταμορφώσεως, της Ενορίας του Πισκοπιανού Χερσονήσου. Στην ομιλία του προς το εκκλησίασμα είπε:

“Ανεβαίνει ο Χριστός στο όρος το Θαβώρ, παραλαμβάνοντας τους τρεις προκρίτους μαθητές, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη. Και ενώ βρίσκεται προσευχόμενος επάνω στο όρος, μεταμορφώνεται μπροστά τους. Δεν παραμορφώνεται, δεν γίνεται δηλαδή κάτι διαφορετικό από αυτό το οποίο είναι, γιατί ο Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, αποκαλύπτοντας την Θεότητα και την Δόξα Του στους μαθητές Ταυτόχρονα, παρουσιάζονται δύο από τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, ο Μωυσής και ο Ηλίας συνομιλούντες με τον Χριστό. Και ενώ συνομιλούν νεφέλη φωτεινή εκ του ουρανού καλύπτει τα πρόσωπα των Αποστόλων και ακούγεται η φωνή του Πατρός, η οποία όπως και στα Θεοφάνια, μαρτυρεί: “Ούτος εστίν ο Υιός μου   ο αγαπητός, εν ώ ηυδόκησα”.

Τόσο το απολυτίκιο όσο και το κοντάκιο της Εορτής το οποίο το ψάλλαμε από τις 27 Ιουλίου, από την ημέρα του Αγίου Παντελεήμονος σε κάθε Θεία Λειτουργία και από αύριο μέχρι και την ημέρα της αποδόσεως της Εορτής στις 13 Αυγούστου, δύο ημέρες πριν από την εορτή της Κοιμήσεως, τονίζουν ότι η ουσία του γεγονότος της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος υπήρξε η φανέρωση της δόξας Του. Το κοντάκιο, μάλιστα, αναφέρει ότι η φανέρωση της Δόξας είναι και η απόδειξη της Θεότητας του Κυρίου μας. Έτσι μπόρεσαν οι μαθητές να καταλάβουν ότι ο Χριστός πορεύεται επί το εκούσιον πάθος εκουσίως, με τη θέλησή Του. Γιατί το γεγονός της Μεταμορφώσεως όπως ακούσατε και σήμερα στα τροπάρια, τα στιχηρά και τα τροπάρια του Εσπερινού έγινε λίγο πριν από τη Μεγάλη Παρασκευή, λίγο πριν από το Πάθος. Γι’ αυτό η Εκκλησία, επειδή δεν μπόρεσε να τοποθετήσει αυτή τη μεγάλη Δεσποτική Εορτή μέσα στην πένθιμη και κατανυκτική περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, κατά την οποία δεν μπορούμε να εορτάσουμε κάποιο γεγονός ή κάποιον Άγιο, μετέφερε την Εορτή της Μεταμορφώσεως σαράντα ημέρες πριν από την Εορτή του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, η οποία  σύμφωνα με την τάξη και την παράδοση της Εκκλησίας μας φέρει τα ίσα της Μεγάλης Παρασκευής. Γι’ αυτό νηστεύουμε την ημέρα εκείνη της Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, επειδή φέρει τα ίσα της Μεγάλης Παρασκευής.

Δύο μηνύματα αντλούμε από αυτή την μεγάλη Εορτή. Το πρώτο είναι ότι με την Μεταμόρφωση του Χριστού αποκαλύπτεται στους μαθητές η δόξα της Θεότητος Του και φανερώνεται με αυτόν τον τρόπο, ότι είναι ο αληθινός Θεός, που προσέλαβε την ανθρωπότητα για να μπορέσει να βρεθεί ανάμεσά μας, να διδάξει, να κηρύξει, και στη συνέχεια να σταυρωθεί και να αναστηθεί δίδοντας σε εμάς την δυνατότητα να μεταμορφωθούμε, να γίνουμε δηλαδή μέτοχοι της Δόξης της Θεότητος Του.

Και το δεύτερο το οποίο είναι πολύ σημαντικό για εμάς τους ανθρώπους είναι ότι η Μεταμόρφωση του Χριστού, η φανέρωση της Δόξας δηλαδή του Χριστού, φανερώνει την δόξα την οποία είχε ο άνθρωπος όταν επλάσθη. Γιατί επλάσθη κατ’ εικόνα του Χριστού. Αυτός είναι το πρότυπο μας, γι’ αυτό ονομάζεται ο Χριστός νέος Αδάμ, γιατί έρχεται πάλι με τα σωτηριώδη μυστήρια της Θείας Οικονομίας, δηλαδή, τον Σταύρο, τον Τάφο, την Ανάσταση, την Ανάληψη και όλα τα μεγάλα γεγονότα της Θείας Οικονομίας, να δώσει σε εμάς τους ανθρώπους την δυνατότητα να αποκτήσουμε ξανά αυτό το οποίο αμαύρωσε η αμαρτία.

Για να μπορέσουμε όμως να μεταμορφωθούμε, θα πρέπει πρωτίστως να ενωθούμε με τον Χριστό. Γιατί  Κύριος της ζωής μας δεν είναι κανείς άλλος από τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Σήμερα στις ημέρες μας όλοι μιλούν για τις αρχές, για τις αρετές τις οποίες προβάλλει το Ευαγγέλιο, και πολύ σωστά. Μιλούν όλοι για την αγάπη,  για την ειρήνη, για την δικαιοσύνη, για την ισότητα. Γιατί όμως δεν γίνονται πραγματικότητα; Γιατί απομονώσαμε όλες αυτές τις εντολές και το κήρυγμα του Ευαγγελίου από το πρόσωπο του Χριστού. Και όσο απομονώνουμε το πρόσωπο του Χριστού από τη ζωή μας, δεν θα μπορέσουμε να καταφέρουμε τίποτα. Γι’ αυτό, αγαπητοί μου αδελφοί, το κεντρικό πρόσωπο της ζωής μας θα πρέπει να γίνει ο Χριστός, ο οποίος είναι ο Κύριος της ζωής και του θανάτου, που έχει την δυνατότητα να μας  αναμορφώσει, να μας ελευθερώσει από τα πάθη, τις αστοχίες και τα λάθη μας,  να μας οδηγήσει να επανεύρουμε την χαμένη δόξα, να  αποκτήσουμε το κατ’ εικόνα και να φτάσουμε στο καθ’ ομοίωσιν.

Εύχομαι σε όλους η Χάρις του Μεταμορφωθέντος Χριστού να μας φωτίζει, έτσι ώστε να λάβουμε την απόφαση να μεταμορφώσουμε τη ζωή μας. Αμήν!”

Την κυριώνυμο ημέρα της Εορτής, ο Σεβασμιώτατος ιερούργησε στον Ι. Ενοριακό Ναό της Μεταμορφώσεως, στις Βρύσες, όπου και τέλεσε Δοξολογία και Επιμνημόσυνη Δέηση, παρόντων των Τοπικών Αρχόντων, επί τη επετείω της Μάχης των Βρυσών. Τον πανηγυρικό της ημέρας εξεφώνησε ο κ. Αθανάσιος Γιακουμάκης.