Η ποιμαντική δραστηριότητα του Σεβ. Μητροπολίτου Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γερασίμου κατά την Εβδομάδα της Διακαινησίμου

Διακαινήσιμος Εβδομάδα, κατά το Χριστιανικό Εορτολόγιο, ονομάζεται η εβδομάδα που αρχίζει από την Κυριακή του Πάσχα και λήγει την αμέσως επόμενη, την Κυριακή του Θωμά.

Η ονομασία της οφείλεται στο γεγονός ότι κατά τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου προς Κυριακή του Πάσχα βαπτίζονταν ομαδικά οι κατηχούμενοι οπότε και άρχιζε η πνευματική ανακαίνιση τους. Σε ένδειξη αυτής της ανακαίνισης και ταυτόχρονα αναγέννησης και «πνευματικής καθαρότητας οι νεοβαπτισμένοι έφεραν καθ΄ όλη αυτή την εβδομάδα λευκά ενδύματα, εξ ου και αποκαλούμενη «λευκή εβδομάδα».

Κατά την Διακαινήσιμο Εβδομάδα επιτρέπεται η κατάλυση πάντων, ενώ κατά τους παλαιότερους χρόνους ολόκληρη η Εβδομάδα αυτή χαρακτηριζόταν αργία από κάθε εργασία (κανόνας Νικηφόρου του Ομολογητού). Οι επτά ημέρες της «Διακαινησίμου Εβδομάδας» θεωρούνται ως «μία ημέρα», όπως η Κυριακή του Πάσχα.

Οι πιστοί σύμφωνα με τον 66ο Κανόνα της Έκτης Οικουμενικής Συνόδου, πρέπει να τη γιορτάζουν με πνευματική ευφροσύνη, δηλαδή ψάλλοντας ψαλμούς και ύμνους, όχι με χορούς και διασκεδάσεις, συμμετέχοντας όλη την εβδομάδα στη λατρεία της Εκκλησίας, κοινωνώντας καθημερινά, ακόμα και αν την προηγουμένη ημέρα έφαγαν αρτύσιμα φαγητά, συνανιστάμενοι με τον Αναστημένο Κύριο. Κατά τη Διακαινήσιμη Εβδομάδα τρώμε κρέας και την Τετάρτη και την Παρασκευή. Ο πένθιμος χαρακτήρας της νηστείας δεν έχει θέση στο γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού. Κατά δε την Εβδομάδα της «Διακαινησίμου» ακινδύνως κρεωφαγήσομεν (να τρώμε κρέας) κατά την αυτής Τετράδα και Παρασκευήν, ως μία γαρ λογίζεται Κυριώνυμος το επταήμερον τούτο διάστημα».

Ειδικότερα στη Κωνσταντινούπολη η Διακαινήσιμος Εβδομάδα εορταζόταν με ιδιαίτερη λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια. Ο Αυτοκράτορας καλούσε του νεοφώτιστους καθώς και πτωχούς σε πλούσιο γεύμα, ενώ κατά την ημέρα Πέμπτη της Διακαινησίμου δέχονταν τον κλήρο προσφέροντας τιμητικό γεύμα στον Πατριάρχη και στους περί αυτόν. Πολλά όμως και πλούσια δώρα διένειμαν οι Αυτοκράτορες και σε επίσημες επισκέψεις που διενεργούσαν αυτή την εβδομάδα. Ακόμη απέλυαν από τις φυλακές κατάδικους για ελαφρά εγκλήματα.

Στην αρχαία Εκκλησία η Διακαινήσιμος Εβδομάδα ήταν η πρώτη του Εκκλησιαστικού έτους, που αρχή του θεωρείτο η Κυριακή του Πάσχα. Κάθε ημέρα της Διακαινησίμου χαρακτηρίζεται ομοίως, π.χ. Δευτέρα της Διακαινησίμου, Τρίτη της Διακαινησίμου… Σάββατο της Διακαινησίμου εκτός της τελευταίας που λέγεται Κυριακή του Θωμά.

Η Εκκλησία έχει επίσης καθιερώσει κατ΄ έτος την ημέρα Τρίτη της Διακαινησίμου να εορτάζεται η μνήμη των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης των εν Λέσβω, την Παρασκευή της Διακαινησίμου να εορτάζεται η Ζωοδόχος Πηγή και το Σάββατο της Διακαινησίμου να τιμά τους Αγίους Κολλυβάδες Πατέρες.

Από τη Διακαινήσιμο Εβδομάδα αρχίζει να αναγινώσκεται στις Εκκλησίες το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον.

Κατά την Δευτέρα  της Διακαινησίμου ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Γεράσιμος ιερούργησε στον Α’  Κοιμητήριο της πόλεως του Αγίου Νικολάου. Στο κήρυγμά του ανέφερε ότι με την Ανάσταση του Χριστού καταργείται ο θάνατος και τα μνήματα γίνονται πλέον οι πύλες προς την αιωνιότητα. Ο χριστιανός, τόνισε, δεν πρέπει να φοβάται τον θάνατο αφού ο Χριστός “θανάτω θάνατον πατήσας”. Προέτρεψε δε τους πιστούς να τιμούν τους κεκοιμημένους, να τους μνημονεύουν στις προσευχές τους, αφού η προσευχή αποτελεί πνευματικό δίαυλο επικοινωνίας με τις ψυχές όλων των απ’ αιώνων κεκοιμημένων πατέρων και αδελφών μας…”

Το εσπέρας της ιδίας ημέρας χοροστάτησε στον Εσπερινό που τελέστηκε στον πανηγυρίζοντα Ι. Ναό των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης της Ενορίας Πλάκας.

Την Τρίτη της Διακαινησίμου ο Σεβασμιώτατος ιερούργησε στον Ι. Ναό των Αγίων Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνη στην Κριτσά, όπου και προεχείρισε αναγνώστες τους κυρίους Δημήτριο Σγουρό, Κίμωνα Κουτουλάκη και Κωνσταντίνο Κυριάκο.

Την Τετάρτη της Διακαινησίμου ιερούργησε στον Ι. Ναό των Μυροφόρων Γυναικών της Ιερά Μονή Ταξιαρχών Κρεμαστών. Στην ομιλία του αναφέρθηκε στην αφοσίωση όλων εκείνων των γυναικών που στήριξαν με όλες τους τις δυνάμεις το επίγειο έργο του Χριστού, τις τολμηρές εκείνες ψυχές που δεν τον εγκατέλειψαν, αφού πολύ πρωί, χωρίς να υπολογίσουν κινδύνους, έτρεξαν στο μνήμα του Κυρίου κρατώντας μύρα στα χέρια τους με σκοπό να ολοκληρώσουν την εσπευσμένη ταφή Του. Αυτές οι γυναίκες αξιώθηκαν να γίνουν από θέας ευαγγελίστριες με προεξάρχουσα την Υπεραγία Θεοτόκο, την Πάναγνο Μητέρα του Κυρίου μας.

Την Πέμπτη της Διακαινησίμου ιερούργησε στην Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Κουφής Πέτρας.

Την Καινή Παρασκευή, χοροστάτησε στον Εσπερινό που τελέστηκε στον πανηγυρίζοντα Ι. Ενοριακό Ζωοδόχου Πηγής Ανισσαρά. Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στο Πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου και στην σημασία που έχει η Μητέρα του Θεού στην ζωή της Εκκλησίας και των χριστιανών, αφού Εκείνη αποτελεί την Πηγή από την οποία εξήλθε το Ύδωρ το Ζών, ο Χριστός μας. Η  μητρική παρρησία της Παναγίας προς τον Υιό και Θεό της, όπως είπε, γίνεται αφορμή για την σωτηρία μας και απαρχή  νέας εν Χριστώ αναστάσιμης ζωής. Επίσης, αναφέρθηκε στην ιστορία του θαυματουργικού αγιάσματος που υπάρχει από τα βυζαντινά χρόνια στην Κωνσταντινούπολη και το οποίο αναβλύζει έως και σήμερα στη Ι. Μονή Μπαλουκλή, προς θεραπεία και αγιασμό ψυχών και σωμάτων.

Την Παρασκευή το πρωί ιερούργησε στην Ι. Μονή Ζωοδόχου Πηγής Βιδιανής. Αμέσως μετά επισκέφτηκε το Κέντρο Φροντίδος Ηλικιωμένων της Ιεράς Μητροπόλεώς μας “Παναγία η Γερόντισσα” στο Τζερμιάδο, όπου απηύθυνε στον Διευθυντή, στο προσωπικό και στους τροφίμους τον αναστάσιμο χαιρετισμό “Χριστός Ανέστη”. Είχε δε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τους υπευθύνους για τρέχοντα ζητήματα του Ιδρύματος.

Η επίσκεψη στην ευλογημένη επαρχία του Οροπεδίου Λασιθίου ολοκληρώθηκε με την επίσκεψη του Σεβασμιωτάτου στο δημοτικό μέγαρο, όπου ευχήθηκε στον Εντιμώτατο Δήμαρχο κ. Ιωάννη Στεφανάκη με την ευκαιρία της επετείου των γενεθλίων του.

Τον Σεβασμιώτατο συνόδεψαν στο Οροπέδιο Λασιθίου ο Πρωτοσύγκελλος του Αρχιμ. Τίτος Ταμπακάκης, ο Κωδικογράφος της Ι. Συνόδου Αρχιμ. Ευγένιος Καρακωνσταντάκης και ο διάκονός του  Κων. Λαδομένος.

Το Σάββατο της Διακαινησίμου ιερούργησε στον Ι. Επισκοπικό Παρεκκλήσιο Πάντων των Κρητών Αγίων. Αμέσως μετά προσέφερε δεξίωση στους εκκλησιαζομένους.