Κυριακή προ της Υψώσεως: Η προεικόνιση του Τιμίου Σταυρού αποτελεί νουθεσία Κυρίου για ενδυνάμωση της Πίστης και αντίσταση στην αμαρτία και τον πειρασμό

Την Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου ο Σεβασμ. Μητροπολίτης κ. Γεράσιμος ιερούργησε στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ενορίας Μαλίων.

Στο κήρυγμά του προς τους ευσεβείς χριστιανούς ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης ανέλυσε την ευαγγελική περικοπή της ημέρας που προαναγγέλλει την μεγάλη Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου –και ανέφερε: «Κυριακή προ της Υψώσεως σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί και ενώ βρισκόμαστε στα μεθέορτα της Γεννήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, η Εκκλησία μας προετοιμάζει για την Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.

Ακούσαμε σήμερα στο ευαγγελικό ανάγνωσμα ένα πολύ μικρό απόσπασμα από τον διάλογο μεταξύ του Χριστού και του Νικοδήμου, του «νυκτερινού» Μαθητή του Χριστού. Σε αυτή την συνομιλία γίνεται αναφορά σε μία προτύπωση του Τιμίου Σταυρού κατά την Παλαιά Διαθήκη.

Ο περιούσιος και εκλεκτός λαός του Θεού ο οποίος είχε μόλις απαλλαγεί με τη βοήθειά Του από τα δεσμά της τυραννίας και της δουλείας διερχόμενος την Ερυθρά Θάλασσα και την έρημο και πορευόμενος προς την Γη της Επαγγελίας, άρχισε να λησμονεί τις ευεργεσίες του Θεού, να επαναστατεί και να γογγύζει εναντίον Του και εναντίον του Μωϋσέως εξαιτίας της κούρασης και της ταλαιπωρίας της διαδρομής. Στην πρώτη δυσκολία, στην πρώτη στεναχώρια, στον πρώτο πειρασμό κι εμείς ξεχνάμε τις πολλές ευεργεσίες του Θεού στη ζωή μας.

Ο Θεός όμως επειδή θέλει πάντοτε να μας συνετίζει και να μας νουθετεί, γέμισε την έρημο με φίδια και όσους δάγκωναν τα φίδια έπεφταν μέσα σε λίγα λεπτά νεκροί. Πέθαναν αρκετοί και τότε ο λαός συνειδητοποίησε ότι ήταν αμαρτία να γογγύζει κατά του Θεού, γι’ αυτό οι άνθρωποι πήγαν στον θεόπτη Μωϋσή και τον παρεκάλεσαν να κάνει κάτι για να τους σώσει και να τους απαλλάξει από τα φίδια.

Μετά από πολλή προσευχή ο Θεός είπε τότε στον Μωϋσή να υψώσει επάνω σε ένα ξύλινο κοντάρι έναν χάρτινο όφι και αυτός που θα ατενίζει αυτόν τον όφι, ακόμα και αν τον δαγκώσουν τα φίδια, δεν θα πεθαίνει. Έτσι έπραξε ο Μωϋσής και οι άνθρωποι ζούσαν μετά το δάγκωμα των φιδιών.

Αυτή η προτύπωση ταυτίζεται με τον Τίμιο Σταυρό γιατί όπως εκείνοι που πληγώνονταν από τα φίδια και όταν κοίταζαν το κοντάρι πάνω στο οποίο βρισκόταν ο χάρτινος όφις δεν πέθαιναν, έτσι και όσοι από εμάς ατενίζουμε τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό, όσοι επικαλούμαστε την αήττητο δύναμη και χάρη Του και οσάκις πιστεύουμε σε Αυτόν που κρεμάσθηκε πάνω του για την δική μας σωτηρία, όσα δαγκώματα και αν δεχθούμε από τα φίδια της απιστίας, της αθεΐας, της αμαρτίας, δεν πρόκειται να πεθάνουμε, αλλά θα λάβουμε την χάρη και την ίαση από τον Τίμιο Σταυρό.

Γι’ αυτό ο Χριστός μας έδειξε ότι χρειάζεται να Τον καταγγέλλουμε, να Τον μαρτυρούμε δηλαδή και να Τον κηρύττουμε, τελούντες το βασικό και κεντρικό Μυστήριο της Εκκλησίας μας, το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Διότι διά της μετοχής μας στα Μυστήρια της Εκκλησίας αγιαζόμαστε, βρισκόμαστε σε διαρκή επικοινωνία με τον Θεό και μπορούμε διά της σταθεράς πνευματικής μας πορείας να κερδίσουμε τη Βασιλεία των Ουρανών».