Μνήμες Αγίων
Όλοι μας έχουμε χρέος να ομοιάσουμε στην Αγία Άννα, η οποία διακρίθηκε για την υπομονή της και την Πίστη της στο Θεό. Ήταν δακτυλοδεικτούμενη, γιατί ήταν στείρα και για τους χρόνους της Παλαιάς Διαθήκης και τους χρόνους που έζησε, το να είναι στείρα κάποια γυναίκα ήταν κατάρα, γιατί απέκλειε τη γενιά της από το να προέλθει ο Μεσσίας από αυτήν και μάλιστα τα δώρα των στείρων γυναικών δεν τα δέχονταν στο ναό του Σολομώντος.
Η Αγία Άννα και όσοι έχετε πάει στα Ιεροσόλυμα και όσοι δεν έχετε πάει να σας αξιώσει ο Θεός να πάτε, θα δείτε ότι το σπίτι της ήταν κοντά στην κολυμβήθρα στη στοά της Βηθεσδά, σε πολύ κοντινή απόσταση από τον ναό του Σολομώντος, εκεί πήγαινε νύκτα και ημέρα να δοξάσει τον Θεό και να Τον παρακαλέσει να της χαρίσει ένα παιδί και πραγματικά την αξίωσε και της χάρισε τέκνο, της χάρισε Εκείνη που έγινε Μητέρα του Υιού και Λόγου του Θεού, εκείνη που έφερε την σωτηρία στον κόσμο. Η Αγία Άννα ακούει τα αιτήματά μας και τα μεταφέρει στην Υπεραγία Θεοτόκο η οποία με ένα νεύμα της μονάχα μπορεί να μεταπείσει τον Κύριό μας.
Σε αυτή, λοιπόν, την Αγία ήρθαμε σήμερα για να την τιμήσουμε με αφορμή την εορτή της κοιμήσεως της. Τρεις φορές το χρόνο εορτάζει η Αγία Άννα. Στις 25 Ιουλίου πού είναι η κοίμησις της, στις 9 Δεκεμβρίου πού εορτάζουμε το γεγονός της συλλήψεως της και στις 9 Σεπτεμβρίου, την επομένη της γεννήσεως της Παναγίας πού είναι η Σύναξις των Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης. Και ξέρετε πόση χάρη έχουν αυτοί οι δύο Άγιοι. Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας καθημερινά ζητάει τη χάρη τους, αφού σε κάθε Απόλυση, σε κάθε Ακολουθία, σε κάθε Θεία Λειτουργία, σε κάθε προσευχή που επικαλούμαστε τις πρεσβείες των Αγίων κατακλύουμε μνημονεύοντες “των Αγίων ενδόξων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης”.
Εύχομαι λοιπόν, αγαπητοί μου αδελφοί, η χάρις της Αγίας Άννης να μας προστατεύει, να μας ενδυναμώνει, να μας χαρίζει τη δική της Πίστη, τη δική της υπομονή, τη δική της υπακοή και κυρίως να μας αναδεικνύει γονείς όπως αυτούς, είτε βιολογικούς, είτε πνευματικούς. Είδατε πως με την προσευχή της αξιώθηκε να γεννήσει την Παναγία. Έτσι και εμείς θα πρέπει πάντοτε να προσευχόμαστε για τα παιδιά μας τα σαρκικά και τα πνευματικά και όσα δεν μπορούμε να τους πούμε ή δεν μπορούμε να τα πείσουμε, θα πρέπει πάντοτε να καταθέτουμε την προσευχή μας στην Αγία Άννα, για να μεταφέρει το αίτημά μας στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό δια της Υπεραγίας Θεοτόκου. Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε όλους!”
Το εσπέρας της Εορτής της Αγίας Ενδόξου Οσιοπαρθενομάρτυρος Παρασκευής χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό, που τελέστηκε στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό στο Κράσι.
Την κυριώνυμο ημέρα της εορτής, ιερούργησε στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής στον Λιμένα Χερσονήσου.
Με την παρουσία πλήθους προσκυνητών τελέστηκε και εφέτος ο Πανηγυρικός Εσπερινός, στον Ναό του Αγίου Παντελεήμονος, στην Σπιναλόγκα. Ο Σεβασμιώτατος, αναφέρθηκε διεξοδικά στον αγώνα και το μαρτύριο που ζούσαν οι χανσενικοί πάνω σε αυτό το νησί του πόνου, έχοντας ισχυρή παρηγοριά την παρουσία του ιερέα και την τοπικής Εκκλησίας στη ζωή τους. Ό Άγιος Παντελεήμων, είπε, ήταν ο ιατρός τους, ο παρηγορητής τους, το στήριγμά τους. Τους μνημονεύουμε όλους με πολλή αγάπη, πρόσθεσε, ευχόμενοι η μνήμη τους να είναι αιωνία…
Την κυριώνυμο ημέρα της μνήμης του Αγίου Παντελεήμονος, ο Σεβασμιώτατος ιερούργησε στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ενοριακό Ναό της Κριτσάς. Στο κήρυγμά του είπε: Ο στόχος της ζωής μας είναι η θέωση, να γίνουμε άγιοι κατά την παραγγελία του Κυρίου μας: “Γίνετε άγιοι γιατί και εγώ είμαι Άγιος”. Γι’ αυτό πλαστήκαμε αδελφοί μου, για να γίνουμε καθ’ ομοίωσιν τέλειοι. Γι’ αυτό αγωνίζονταν οι άγιοι.
Βλέπετε με ποσό πόθο περιμένουμε τις εορτές των μεγάλων Αγίων, για να πάμε στην Εκκλησία, να ανάψουμε το κερί μας, να εκπληρώσουμε το τάμα μας και να προσπέσουμε με όλη μας την ταπείνωση στα εικονίσματα των εορταζομένων Αγίων καταθέτοντες τα πάσης φύσεως αιτήματά μας. Έτσι λοιπόν και σήμερα ήρθαμε εδώ στον Άγιο Παντελεήμονα στην Κριτσά να τον προσκυνήσουμε, να επικαλεστούμε τις πρεσβείες του και να τον παρακαλέσουμε να χαρίζει σε όλους μας την ίαση. Πρωτίστως να χαρίζει την ίαση της ψυχής μας, γιατί αν θεραπευθεί η ψυχή τότε θα θεραπευθεί και το σώμα.
Να παρακαλέσουμε τον Άγιο μας, να μας χαρίζει την ίαση. Ξέρετε, ο Άγιος Παντελεήμονας είναι ένας από τους μεγάλους Μάρτυρες της Εκκλησίας μας. Διακρίθηκε με τα πολλά προσόντα και τα χαρίσματα που είχε, γι’ αυτό ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός, ήθελε να τον πάρει προσωπικό του ιατρό. Φαντάζεστε βέβαια τι τιμές και τι πλούτη και τι δόξα θα είχε ο προσωπικός ιατρός ενός αυτοκράτορα, ενός ανθρώπου που ήλεγχε όλο σχεδόν τον γνωστό τότε κόσμο. Ο Άγιος Παντελεήμονας όμως, προτίμησε να παραμείνει πιστός στο Χριστό. Προτίμησε να μείνει με τον Χριστό, γιατί ήξερε όταν θα πάει να υπηρετήσει και να διακονήσει ως προσωπικός ιατρός τον αυτοκράτορα θα ήταν αναγκασμένος να συμμετέχει στις ειδωλολατρικές τελετές. Ήταν αναγκασμένος να προσκυνά και να θυμιάζει κατά το έθιμο των ειδωλολατρών ακόμα και τον ίδιο τον αυτοκράτορα, τον οποίον λατρεύαν ως Θεό…
Ο Άγιος Παντελεήμων εμπιστεύτηκε τον Θεό και με αυτή την εμπιστοσύνη πορεύτηκε όλα τα χρόνια. Πόσα θαύματα έκανε; Άπειρα. Πότε; Από τότε που ζούσε. Όποιος και αν πήγαινε και του ζητούσε να τον γιατρέψει με τα φάρμακα, εκείνος χρησιμοποιούσε την επιστήμη και τις γνώσεις της εποχής, αλλά επικαλούνταν πάντοτε το όνομα του ιατρού των ψυχών και των σωμάτων, το όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, το υπέρ παν όνομα, και με αυτό χάριζε την θεραπεία στους ασθενούντες.
Αγαπητοί μου αδελφοί, εάν θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον Άγιο Παντελεήμονα δεν αρκεί μονάχα που ήρθαμε εδώ, δεν αρκεί που φέραμε το πρόσφορο μας, τους άρτους μας και ανάψαμε το κερί μας. Εάν θέλουμε πραγματικά να τον ευχαριστήσουμε θα πρέπει να αποκτήσουμε την ίδια Πίστη που είχε εκείνος. Να ομολογούμε με τον ίδιο τρόπο που ομολογούσε εκείνος την Πίστη, να μην ντρεπόμαστε που είμαστε χριστιανοί, να μην ντρεπόμαστε να κάνουμε το σταυρό μας, να μην ντρεπόμαστε να πηγαίνουμε στην Εκκλησία, να μην ντρεπόμαστε να διδάξουμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας την αληθινή Πίστη.
Φτάσαμε σε μία εποχή που κανείς δεν γνωρίζει ποια είναι η διδασκαλία και ποιο είναι το πιστεύω της Εκκλησίας μας. Πολλές φορές απαγγέλλουμε το Σύμβολο της Πίστεως και την Κυριακή προσευχή, χωρίς να γνωρίζουμε τι σημαίνουν. Και στην αληθινή Πίστη, προσπαθούμε με τις διάφορες μαγγανείες και διάφορες προσμίξεις και κακοδοξίες, έτσι να τα βαπτίσουμε ως ευλάβεια. Όχι, αδερφοί μου. Εμείς θα πρέπει να μάθουμε ποια είναι η Πίστη μας, να μάθουμε ποιο είναι το Ευαγγέλιο μας.
Ζούμε σε μία εποχή της πληροφορίας, που όλοι θέλουμε να τα μαθαίνουμε, τα πάντα θέλουμε να τα επεξεργαζόμαστε εκείνο όμως που δεν κάνουμε είναι να διαβάζουμε το Ευαγγέλιο. Στο Ευαγγέλιο μιλάει ο ίδιος ο Χριστός, το Ευαγγέλιο είναι ο λόγος του Θεού, είναι η αλήθεια του Θεού, είναι η αλήθεια που είπε στους ανθρώπους το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο Υιός και Λόγος του Θεού. Γι’ αυτό θα πρέπει να ξέρουμε τί θέλει από εμάς ο Θεός, τί ζητεί από εμάς ο Θεός. Ας επικαλεστούμε λοιπόν τις πρεσβείες του Αγίου Παντελεήμονα έτσι ώστε να μας φωτίζει και να μας καθοδηγεί στο δρόμο της Πίστεως και της αληθείας, να μας χαρίζει την δύναμη, ώστε με παρρησία και θάρρος να ομολογούμε την Πίστη μας και να χαρίζει σε όλους μας την υγεία ψυχής και σώματος. Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε όλους!”
Την Κυριακή 30 Ιουλίου ιερούργησε στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου και Πανευφήμου Αποστόλου Σίλα της Ενορίας του Αγίου Γεωργίου, Νεαπόλεως.
