Πασχάλια Εγκύκλιος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γερασίμου

 

 

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ

Χάριτι Θεοῦ Μητροπολίτης Πέτρας καί Χερρονήσου

παντί τῷ πληρώματι τῆς Ἐκκλησίας χάριν, εἰρήνην καί ἔλεος

παρά τοῦ ἐνδόξως Ἀναστάντος Σωτῆρος Χριστοῦ

 

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Μέ τὴ χάρη τοῦ Σταυρωθέντος καὶ Ἀναστάντος Χριστοῦ, πανηγυρίζουμε καί ἐφέτος τό γεγονός τῆς ἐνδόξου Ἀναστάσεώς Του. Ἀξιωθήκαμε πάλι νά λάβωμε καί ἐμεῖς φῶς «ἐκ τοῦ Ἀνεσπέρου Φωτός». Ζοῦμε ξανά τή χαρά τῆς νίκης τοῦ Κυρίου μας ἐπί τοῦ θανάτου.

Ἡ Ἑορτή τοῦ Πάσχα εἶναι τὸ κορυφαῖο γεγονὸς τῆς ἐπί γῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου μας καὶ ἡ βάση τῆς Πίστεώς μας∙ «εἰ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, ματαία ἡ πίστις ἡμῶν» (Α΄ Κοριν. 15.17), λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Τὸ Πάσχα, δέν ἀποτελεῖ, ὅπως πολλοί ἰσχυρίζονται, τήν χριστιανική μετεξέλιξη τῆς ἀρχαίας ἑορτῆς τοῦ φωτός, τῆς ἀνοίξεως καί τῆς ζωῆς.

Πάσχα εἶναι ἡ Ἀνάστασις τοῦ Κυρίου, εἶναι ἡ νίκη τῆς ζωῆς ἐναντίον τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους, ποὺ συνετρίβησαν μὲ τὴ δύναμη τοῦ Σταυροῦ. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἐπάτησε μέ τόν θάνατό Του τόν θάνατο καί ἐχάρισε στούς ἀνθρώπους ζωήν τήν αἰώνιον. Γι’ αὐτὸ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης στὸν ἀνεπανάληπτο Κατηχητικὸ Λόγο του, περιχαρής ἀναφωνεῖ: «ποῦ σου, θάνατε, τὸ κέντρον; ποῦ σου Ἅδη, τὸ νῖκος;» Ὁ θάνατος πλέον δέν εἶναι τέρμα, ἀπελπισία καί ἀπαρήγορη συμφορά. Γι’ αὐτό καί τά νεκροταφεῖα γιά τούς χριστιανούς ὀνομάζονται κοιμητήρια. Γι’ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία ἀπορρίπτει τήν καύση τῶν νεκρῶν, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ὑποτίμηση τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος καί ἑδράζεται σέ ξένες πρακτικές καί θρησκευτικές διδασκαλίες, πού προσβάλλουν τό αἴσθημα καί τό ἦθος τοῦ δόγματος τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας.

Δίχως τήν Ἀνάσταση εἴμαστε ἀπαρηγόρητοι. Δίχως τήν Ἀνάσταση δέν ὑπάρχει χαρά. Ἡ Ἑορτή τοῦ Πάσχα εἶναι Ἑορτή τῆς χαρᾶς καί τῆς συμφιλιώσεως τῶν ἀνθρώπων. Ὁ ἀσπασμός τῆς ἀγάπης στό πρῶτο «Χριστός Ἀνέστη» μαρτυρεῖ τήν ἀγάπη τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ στόν κόσμο. Ὁ ἀσπασμός τῆς ἀγάπης σημαίνει κατάργηση τῆς ἐχθρότητας, τῆς ἀντιπαλότητας, τῆς ἐξουσιαστικότητας, τοῦ πολέμου, τῆς βίας, τῆς ἀναγκαστικῆς μετανάστευσης, τῆς ἀδιαλλαξίας.

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μᾶς δίνει τήν εὐκαιρία τῆς ἐπικοινωνίας, τῶν διαπροσωπικῶν ἀγαθῶν σχέσεων, τοῦ ἀνοικτοῦ διαλόγου, τῆς ἀλληλεγγύης, τῆς συμπόνοιας, τῆς διαρκοῦς εἰρήνης, τῆς συμφιλιώσεως, τῆς ἐξάρσεως χαρᾶς καί ἀγάπης. Ὁ Ἀναστάς Κύριος γκρέμισε τίς ἀντιθέσεις, κατήργησε τίς διαιρέσεις, γι’ αὐτό καί τό «Χριστός Ἀνέστη» προϋποθέτει τό «συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει». «Συγγνώμη γάρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε». Εἶναι ἡ εἰρηνοφόρα προσταγὴ τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ: Ἄς βάλουμε στήν ἄκρη παράπονα, «παρεξηγήσεις», ψυχρότητες, ἀντιπάθειες, καθετί πού ἀμαυρώνει τήν ψυχή καί τή ζωή μας.

Ὁ Ἑσπερινός τοῦ Πάσχα λέγεται «Ἀγάπη». Τό Εὐαγγέλιο ἀναγιγνώσκεται σέ ὅλες τίς γλῶσσες. Ἡ Ὀρθοδοξία δέν εἶναι Ἑλληνική, ἀλλά Οἰκουμενική καί δοξάζουμε τόν Πανάγιο Θεό πού ἀξιώνει τήν γενεά μας νά ζήσει τόν προσεχῆ Ἰούνιο τήν σύγκληση τῆς Ἀγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ἕνα γεγονός ὑψίστης ἱστορικῆς σημασίας καί σπουδαιότητος γιά τήν Ἐκκλησία πού ταυτόχρονα, ἀποτελεῖ ἐξαιρετική τιμή γιά τό νησί μας, ἀφοῦ ἡ Κρήτη ἐπελέγῃ ὡς τόπος σύγκλησης τῆς Συνόδου.

Ὁ Χριστός δέν ἦλθε στόν κόσμο μόνο γιά τούς Ἰουδαίους ἤ γιά τούς Ἕλληνες, ἀλλά γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους, ποὺ εἶναι μοναδικές καί ἀνεπανάληπτες εἰκόνες τοῦ Θεοῦ, στούς ὁποίους φέρνει τό φῶς το ἀληθινόν, ποὺ ἀνέτειλε ἐκ τοῦ Τάφου καὶ ἐφώτισε τὰ πάντα.

Τό φαιδρόν τῆς Ἀναστάσεως μήνυμα, ἴσως νὰ μὴ συγκινεῖ πολλούς σήμερα. Τά βάσανα τῆς ζωῆς, ἡ πικρή καθημερινότητα, τό κυνηγητό τοῦ χρήματος καί τῆς ἡδονῆς δέν ἀφήνουν τόν κόσμο νά ξανασάνει. Ἀκόμη καί οἱ χριστιανοί μένουν στή στερεότυπη τήρηση τύπων καί κανόνων, στά ἔθιμα καί δέν βιώνουν τό κοσμοχαρμόσυνο γεγονός τῆς Λαμπρῆς, τῆς Ἀναστάσεως, τοῦ Πάσχα. Πάσχα σημαίνει πέρασμα, διάβαση, ἀπό τή γῆ τῆς δουλείας στή γῆ τῆς ἐπαγγελίας, ἀπό τόν θάνατο στή ζωή, ἀπό τή θλίψη στή χαρά, ἀπό τό σκοτάδι στό φῶς.

Ἄς περιπατήσουμε, λοιπόν, ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, ἐν καινότητι ζωῆς. Ἄς καταλάβουμε ὅτι ἡ ζωή μας πρέπει νά ἀλλάξει, νά γίνει καινούργια. Καὶ αὐτὸ θὰ τὸ ἐπιτύχουμε μόνο ἄν ἀναγεννηθοῦμε ἀπό τήν πίστη στό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως. Μόνο τότε μπορεῖ τό Πάσχα μας νά εἶναι πραγματικό Πάσχα, δηλαδή πέρασμα ἀπό τήν ἀπόγνωση στήν ἐλπίδα, ἀπό τό ψέμα στήν ἀλήθεια, ἀπό τήν πτώση στήν Ἀνάσταση, ἀπό τήν ἁμαρτία στή χάρη τοῦ Θεοῦ.

Εὐχόμεθα ὁ Ἀναστάς Κύριος νά πλημμυρίζει τή ζωή σας μέ τήν χαρά Του. Ἡ εἰρήνη Του νά ἐπιστρέψει στόν κόσμο μας, δίδοντας διέξοδο στίς πολυεπίπεδες κρίσεις πού βιώνουμε.

 

Μετά πασχαλίων εὐχῶν

καί πολλῆς ἀγάπης ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι

 

+ Ο Πέτρας και Χερρονήσου Γεράσιμος

 

———————-

Σημείωσις: Ἀναγνωσθήτω πρίν τήν τελετή τῆς Ἀναστάσεως.