Έκπλυση Αγίας Τραπέζης Ιερού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λιμένος Χερσονήσου
Το Σάββατο της Τυρινής 16 Μαρτίου ο Σεβ. Μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γεράσιμος, συλλειτουργούντων των Σεβ. Μητροπολίτου Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Προδρόμου και Θεοφ. Επισκόπου Απαμείας κ. Παϊσίου, τέλεσε την Ακολουθία εις Έκπλυσιν Αγίας Τραπέζης, μετά την ολοκλήρωση των ριζικών ανακαινιστικών εργασιών που πραγματοποιήθηκαν στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λιμένος Χερσονήσου.
Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τον Πανοσιολ. Αρχιμ. Εμμανουήλ Κατσαρό, τον Προϊστάμενο της Ενορίας π. Ευάγγελο Γραμματικάκη και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο για τις άοκνες προσπάθειες τους για την αποπεράτωση των εργασιών, καθώς επίσης και τους δωρητές και αναδόχους του Ναού, με πρώτο τον κ. Μιχαήλ Τζιράκη, επιχειρηματία, στον οποίο και απονεμήθηκε η Ανώτατη Τιμητική Διάκριση της Εκκλησίας Κρήτης, ο Σταυρός των Αποστόλων Παύλου και Τίτου.
Ακολουθεί η ομιλία του Πανοσιολ. Αρχιμ. Εμμανουήλ Κατσαρού.
“Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Πέτρας & Χεῤῥονήσου κ. Γεράσιμε,
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Ρεθύμνης & Αὐλοποτάμου κ. Πρόδρομε,
Θεοφιλέστατε Ἐπίσκοπε Ἀπαμείας κ. Παΐσιε,
Πανοσιολογιώτατοι, Αἰδεσιμολογιώτατοι, ἐντιμότατοι ἄρχοντες, ἐλλογιμότατοι, ἐκπρόσωποι τῶν ἀστυνομικῶν, λιμενικῶν καί πυροσβεστικῶν ἀρχῶν, ἐκπρόσωποι ἀρχῶν καί φορέων.
Τιμή, δόξα καί εὐχαριστία ἀναπέμπουμε σήμερα πρός τόν ἐν Τριάδι ἕνα Θεό διότι πιστοποιοῦμε καί γινόμαστε μάρτυρες, διά μίαν ἀκόμη φοράν, τοῦ προφητικοῦ λόγου: «Ζῇ Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν». Στούς δύσβατους καί ἀσέληνους χρόνους πού διανύουμε, Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν, ἀπεδείχθῃ καί πάλι ἀψευδής ὡς πρός τίς ὑποσχέσεις Του πρός τό ἀνθρώπινο γένος, καθώς σήμερα, πού ὅλοι μας διαπιστώνουμε νά κυριαρχεῖ στήν ἀνθρωπότητα τό πλεόνασμα τῆς κακίας καί τῶν παθῶν, βλέπουμε ταυτόχρονα νά ὑπερπερισσεύει ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ. Γιά νά στηρίζῃ τούς πιστούς, νά δίδῃ θάῤῥρος στούς ἀδυνάμους, νά χαρίζῃ ὑπομονή στούς δοκιμαζομένους.
Σήμερα, λοιπόν, Σάββατον τῆς Τυρινῆς, ἱστάμενοι στό κατώφλι τῆς Ἁγίας & Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡμέρα μνῆμης πάντων τῶν ἐν ἀσκήσει λαμψάντων Ἁγίων ἀνδρῶν καί γυναικῶν, γινόμαστε μάρτυρες καί κήρυκες τῶν θαυμαστῶν τοῦ Θεοῦ πού τελεσιουργοῦνται στό πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἀφού ὁ Ἱερός αὐτός Ναός τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεομήτορος μᾶς δίνει τήν πνευματική εὐκαιρία νά ἀποδώσουμε τήν ἀγάπη μας στήν μητέρα τοῦ Θεοῦ.
Γιατί διά μέσου τῆς Θεοτόκου γινόμαστε κοινωνοί καί μέτοχοι τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας καί ἀντιμετωπίζουμε τά προβλήματα πού μᾶς ταλαιπωροῦν. Διά τῆς Θεοτόκου ὁ Θεός ἀνέπλασε τό ἀνθρώπινο γένος, καί ἐμεῖς μέσα στήν Ἐκκλησία γευόμαστε τήν ἀνάπλαση αὐτή. Ἡ ζωή μας ἀποκτᾶ ἄλλο νόημα καί περιεχόμενο. Γι᾿ αὐτό ἡ ἀγάπη μας πρός τήν Παναγία εἶναι, καί πρέπει νά εἶναι, ἀνταπόδοση τῶν ὅσων ἐκείνη ἔκανε καί ἐξακολουθεῖ νά κάνει γιά ἐμᾶς.
Ἀνταύγειες αὐτῆς τῆς ἀγάπης εἶναι ὁ Ἱερός αὐτός Ναός τῆς Εὐαγγελίστριας. Ἓνας τόπος ἱερός, ἕνα οἰκοδόμημα ἃγιο, ἕνα λιμάνι πνευματικό, ἕνας φάρος ὀρθόδοξης πνευματικότητας καί ζωῆς, ἐν μέσῳ μάλιστα ἑνός τόπου συναντήσεως πολιτισμῶν. Ὁ εὐλογημένος αὐτός Ναός πού θεμελιώθηκε, ζυμώθηκε καί ἀναπλάθηκε μέ θυσίες καί κόπους γίνεται ξανά σήμερα, μιά νέα κολυμβήθρα τοῦ Σιλωάμ, τήν ὁποία προσεγγίζουν πλήθη λαῶν απ’ ὅλη τήν οἰκουμένη γιά νά ἀποθέσουν τήν ἐλπίδα τους, νά λάβουν φῶς ἀπό τήν ἄσβεστη κανδήλα τῆς πίστεως, νά μάθουν νά αἰσιοδοξοῦν στά δύσκολα τοῦ βίου καί νά βρίσκουν τόπο καί τρόπο ἡσυχίας καί παρακλήσεως στά δεινά τῆς καθημερινότητας. Γιά νά ἀποθέτουν τή δοξολογία καί τό τάμα τῆς εὐλαβείας τους, ὡς μικρό ἀντίδωρο, στά ὅσα ὑπερφυῆ καί ὑπέρλογα πραγματοποιεῖ ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγός, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος.
Γι’ αὐτό καί οἱ θεῖοι μελωδοί τῆς Ἐκκλησίας μας γιά νά ἐκφράσουν τό ἄῤῥητο κάλλος τῆς Παρθένου ἐπιστρατεύουν στόν λόγο τους ὅλη τήν δημιουργία, φέρνοντας ὅλες τίς λαμπρές εἰκόνες τῆς φύσεως. Καί τήν ὀνομάζουν «ἄρουραν εὔκαρπον», θάλασσα καί πέλαγος χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, «ὄρθρον φαεινόν», «φωτεινήν νεφέλην», «ἄμπελον εὐκληματούσαν», «ἐλαίαν κατάκαρπον», «περιστεράν ἀμόλυντον». Καί οἱ ψαλμωδοί, καταλαβαίνοντας τήν ἀδυναμία τους καταλήγουν τόν λόγο τους ὁμολογώντας: «Ὑπερίπταται, Θεοτόκε ἁγνή, τό θαῦμα σου τήν δύναμιν τῶν λόγων». Ξεπερνᾶ δηλ. τό θαῦμα καί τό ἄρρητον κάλλος τῆς Παρθένου τό θαῦμα καί τό κάλλος ὁλάκερης τῆς δημιουργίας. Μέ τήν Παναγία καταγλαΐζεται ὄντως ὁ κόσμος, καθώς εἶναι ἡ «μόνη κοσμήσασα τήν ἀνθρωπότητα τῷ τόκῳ αὐτῆς», κατά τόν ὑμνογράφο. Ὅλο τό κάλλος τῆς Παρθένου εἶναι ἔσωθεν. Εἶναι ὁ καρπός τῆς κοιλίας της, εἶναι ὁ Υἱός της, τό Φῶς του κόσμου δηλ. ὁ Χριστός.
Ἀλλά καί ὁ περικαλλής αὐτός Ναός τῆς Θεομήτορος ἀποτελεί ἕνα σύγχρονο, καί διά γυμνῶν ὀφθαλμῶν, θαύμα τῆς Παναγίας μας, στό ὁποῖο ὅλοι μας γινόμαστε αὐτήν τήν ὥρα μάρτυρες καί κοινωνοί, καί τό ὁποῖο ἀνάγει μέν τήν αἰτία τῆς δημιουργίας του στή θεουργό δύναμη καί ἐνέργεια τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, ἀλλά πραγματώνεται χάρη στήν ἔκδηλη εὐγνωμοσύνη καί τήν φιλοτιμία εὐλογημένων καί χαριτωμένων προσώπων πού καρδιακά εὐχαριστοῦμε καί, ὀφειλετικῶς, ἀκολούθως θά μνημονεύσουμε.
Κατά τήν ἑόρτιο αὐτή ἡμέρα, Σεβασμιώτατοι Ἃγιοι Ἀρχιερεῖς, μᾶς ἀξιώνει ὁ πανάγαθος Θεός νά τελέσῳμε τά Μικρά Ἐγκαίνια τοῦ νεοανακαινισθέντος αὐτοῦ Ναοῦ, ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί νά γίνομε ὅλοι μέτοχοι τῆς μεγάλης αὐτῆς χαρᾶς, νά ἐμπλησθοῦμε πνευματικῆς ἀγαλλιάσεως καί νά σκιρτήσῳμε εὐφραινόμενοι γιά τό ὕψιστο αὐτό πνευματικό γεγονός. Μέ τήν τελετή τῶν Μικρῶν Ἐγκαινίων, κατά τήν προσφιλή ῥήση τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Πέτρας κυροῦ Δημητρίου, τήν Ἀκολουθία δηλ. τῆς Ἒκπλυσης τῆς Ἁγίας Τραπέζης ἐπί τῇ ἀνακαινίσει αὐτοῦ, ὁ Ἱερός αὐτός Ναός, συνδέεται πλέον ἄῤῥηκτα μέ τή ζωή, τήν ἁγιότητα, τήν ἱστορία καί τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀπό τήν γενέθλιο ἡμέρα Της μέχρι σήμερα.
Μέ τόν τρόπο αὐτό αἰσθανόμαστε ὅτι τό νέο εἶναι ἤδη παλαιό, καινοτομοῦμε χωρίς νά ἀποκοπτόμεθα, δημιουργοῦμε καινότητα ζωῆς δίχως νά διαχωριζόμαστε ἀπό τό Ἕνα Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά ἑνωνόμαστε μέ Αὐτό μέ πλέον ἀμετάθετους δεσμούς. Τά σημερινά Μικρά Ἐγκαίνια, συνεπῶς, ἀποτελοῦν πύλη εἰσόδου εἰς τήν πηγή τοῦ Θείου ἐλέους καί τῆς φιλανθρωπίας, διά πρεσβειῶν τῆς Θεομήτορος, ὅπου ὁ ἄνθρωπος συνιερουργεῖ μετά τοῦ πλήθους τῶν ἀγγέλων τήν ἀναίμακτο ἱερουργία.
Αἰσθάνομαι τήν ἱερή ἐτούτη ὥρα τήν ἀνάγκη, ὃπου ῥίγῃ συγκινήσεως διαπερνούν τήν ὓπαρξή μου, νά εὐχαριστήσω τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μου, Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Πέτρας & Χεῤῥονήσου κ. Γεράσιμον γιά τήν ἀμέριστη στήριξη, τήν ἀφειδώλευτη ἀρωγή καί τήν εὐαγγελική ἀγάπη πού ἔχει δείξει εἰς τήν ἐλαχιστότητά μου, καθ’ ὅλη τή διάρκεια τῆς διακονίας μου στήν Ἐνορία αὐτή τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, μέτοχος στούς παραπικρασμούς τῆς ζωῆς ἀλλά καί στά τερπνά τοῦ βίου μου. Εὐγνώμονα τόν εὐχαριστῶ καί τοῦ εὔχομαι ταπεινά Κύριος ὁ Θεός νά τόν διαφυλάττει ὑγιή καί μακροημερεύοντα γιά τό καλό τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Γένους.
Ὀφειλετικῶς καί καρδιακῶς εὐχαριστῶ τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Ρεθύμνης & Αὐλοποτάμου κ. Πρόδρομον, τόν Θεοφιλέστατον Ἐπίσκοπον Ἀπαμείας κ. Παΐσιον, οἱ ὁποίοι διήνυσαν, μή φειδώμενοι κόπου καί μόχθου, καί διά τῆς συμμετοχῆς καί παρουσίας των γίνονται μέτοχοι καί κοινωνοί τῆς μεγάλης αὐτῆς τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας μας καθώς ἐτέλεσαν «πλῆσιν ἱερᾶν τοῦ Ἱεροῦ αὐτοῦ Θυσιαστηρίου».
Μέ σεβασμό καί ἀγάπη καλωσορίζουμε τούς ἁγίους Πρωτοσυγκέλλους καί ὅλους τούς παρισταμένους Κληρικούς ὡς ἐπίσης καί τίς συνοδεῖες τῶν μοναστικῶν Ἀδελφοτήτων. Χαιρετίζουμε, ἐπίσης, καί εὐχαριστοῦμε: τους έντιμότατους ἀρχοντες τοῦ τόπου, τούς Περιφερειακούς καί Δημοτικούς Συμβούλους, τούς Διοικητές τῶν Ἀστυνομικῶν, Λιμενικῶν καί Πυροσβεστικῶν Σωμάτων τῆς πόλεως, τούς ἐκπροσώπους τῶν Γραμμάτων, τῶν Φορέων καί Συλλόγων, ὡς καί ὅλους ἐσᾶς τούς ἐκλεκτούς παρόντες πού εὐγενῶς ἀνταποκριθήκατε στήν πρόσκληση τῆς Ἐνορίας μας.
Σεβασμιώτατοι ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,
Στό ἐρώτημα ποιός ἀνακαίνισε τον Ἱερό αὐτό Ναό, ἡ ἀπάντηση εἶναι ἡ οἰκοδέσποινα Κυρία Θεοτόκος. Πραγματικά ἡ Παναγία μας, ἤθελε αὐτός ὁ τόπος νά μεταμορφωθεῖ σέ τόπο παρακλήσεως καί παρηγορίας, τόπο ἁγιάσματος καί χάριτος. Και πραγματικά φανέρωσε εὐλογημένα καί χαριτωμένα πρόσωπα πού ἔγιναν συνεργοί στό σχέδιο αὐτό τῆς Παναγίας μας, πρόσωπα τά ὁποῖα συνέβαλαν οὐσιαστικά καί ἔμπρακτα, προσφέροντας καρδιακά καί ἁπλόχερα, ἀντιδωρώντας στίς πολλές εὐεργεσίες τῆς Θεοτόκου, ἐκφράζοντας τήν εὐχαριστία καί εὐλάβειά τους, ἐπιθυμώντας ὅπως συνεργήσουν εἰς ὅ,τι ὄμορφο καί εὐλογημένο συντελεῖται σέ αὐτό τόν ἱερό καί ἅγιο τόπο. Πρόσωπα, πρός τά ὁποῖα ὀφείλουμε βαθιά εὐγνωμοσύνη και, ἀξιοχρέως, ἐτούτη τήν ὥρα εὐχαριστιακά μνημονεύουμε. Στό, πρό ἀρκετῶν μηνῶν, κάλεσμά μας ἀπάντησαν μέ πραγματικό ἐνδιαφέρον καί ἔκαναν πράξη αὐτό πού ὁ Θεός ἤθελε, καθώς ἐπωμίστηκαν τό μεγαλύτερο κόστος τοῦ ἔργου αὐτοῦ.
Ἐν πρώτοις εὐχαριστώ ἐκ βάθους καρδίας τόν ἀγαπητό κ. Μιχάλη Τζιράκη, ἐπιχειρηματία στό χῶρο τῆς ἐστίασης, άνθρωπο εὐγενή καί φιλάδελφο, ὁ ὁποῖος ἔτεινε εὐήκοο οὖς καί ἀσμένως ἀποκρίθηκε, στίς ἀνάγκες τοῦ Ιεροῦ Ναοῦ. Οὐδέποτε ἀμέλησε ἀλλα προσωπικώς, τίς περισσότερες φορές ἐπόπτευε ὁ ἴδιος τήν πορεία τῶν ἔργων. Κωδονωστάσιο, πρόπυλο, περιστήλια, περιμετρική στερέωση τοῦ Ναοῦ, ὁλική ἀνάπλαση καί ἐξωραϊσμός τοῦ αὒλειου χώρου, ἔργο τῶν χειρῶν του. Ἔργο, τό ὁποῖο διακόνησε μέ πολύ ἀγάπη, καί ἔφερε εἰς πέρας μέ ἀπόλυτη ἐπιτυχία καί πλήρη ἀποτελεσματικότητα.
Εὐχαριστίες πρέπουν σέ πρόσωπα ξεχωριστά καί ἀγαπημένα καθώς, χωρίς τήν δική τους οὐσιαστική, πολύτιμη καί ἔμπρακτη ἀρωγή αὐτό τό μεγάλο ἔργο θά παρέμενε προσδοκία ἀνεκπλήρωτη. Πρόκειται περί τῶν ἐπιχειρηματιῶν κ.κ. Δημήτριο καί Μαρία Τρυπάκη, οἱ ὁποίοι και ἀνέλαβαν το κόστος τῆς ἐπισκευῆς τῶν ξύλινων στασιδίων, τοῦ παγκαρίου, τοῦ ἀποῤῥοφητικοῦ μανουαλίου, τῶν ἀναλογίων, τῶν προσκυνηταριῶν και τῆς ἐκ νέου κατασκευῆς ἀρχιερατικοῦ θρόνου καί παραθρονίου, τόν κ. Ἐμμανουήλ Σταμπουλή ὁ ὁποίος ἀνέλαβε τήν ἐπιδιόρθωση τῶν κεντρικῶν πορτῶν καί τήν προσθήκη νέων ξύλινων κουφωμάτων τῶν παραθύρων τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, τήν οἰκογένεια Μάριου Μπυνιχάκη γιά την ἀγορά και ἐγκατάσταση νέου συστήματος ἠλεκτρικῆς κρούσης τῶν καμπανῶν ὡς καί τήν προσθήκη νέας καμπάνας στίς ἤδη ὑπάρχουσες.
Ἐξαιρέτως εὐχαριστοῦμε τίς ξενοδοχειακές μονάδες Belvedere, τήν ἐταιρεία Cretan Holidays τοῦ κ. Μπαντουβᾶ, τήν βιομηχανία «Πλαστικά Κρήτης ΑΕ» τοῦ κ. Λεμπιδάκη, τό Βρεφονηπιακό Κέντρο Προσχολικῆς Ἀγωγῆς καί Νηπιαγωγεῖο «Ζουζουνάκια» καί τό Ἰατρικό Κέντρο Χεῥσονήσου, πολύτιμους ἀρωγούς καί συμπαραστάτες.
Εὐχαριστίες στίς οἰκογένειες Στυλιανῆς Μαστοράκη, Ἀθηνᾶς Σπανάκη, Μιχαήλ Βασιλάκη, Γεωργίας Ἀνυφαντάκη, Καλλιόπης Κωνσταντουδάκη, Δέσποινας Μαραγκάκη, Εἰρήνης Φασουλᾶ, Γεωργίας Μαθιουδάκη, Μαρίας Καπνισάκη, Γεωργίου Παπαδάκη, Μαρίνας Τσαγκαράκη, Αἰκατερίνης Παπαθεοφάνους, Στυλιανῆς Παπαδάκη, Νικολάου Νίνου, Κωνσταντίνου Τσαγκαράκη, Καλλιόπης Χατζάκη, Καλλιόπης Πλευράκη, Ἐμμανουήλ καί Εὐαγγελίας Χρονάκη, Μελίνας Διαμαντάκη, Καλλιόπης Παπαδάκη, Κλεοπάτρας Μουντράκη, Δήμητρας Κτιστάκη, Ἀντωνίου καί Φανῆς Χατζηπαναγιώτου, Σοφίας Τζεβαμπινᾶ, Εὐαγγελίας Μανωλακάκη γιά τήν ἀμέριστη στήριξη.
Εὐχαριστίες πολλές καί θερμές σέ ὅλα τά τεχνικά κλιμάκια μέ τά ὁποία συνεργαστήκαμε. Με τούς ἐργολάβους κ.κ. Δημήτριο Κόλλα, Ἀδάμ Περβολαράκη, Ἀντώνιο Κόλλα, τούς κ. Ἐμμανουήλ Τζατζαράκη, Λεωνίδα καί Ἀντώνιο Ρουμπάτη, Μάρκο Λυδάκη, Σωκράτη Νικολουδάκη καί τόν ξυλογλύπτη κ. Μάρκο Κήλη.
Εὐχαριστίες στούς πολιτικούς μηχανικούς κ.κ. Ἀχιλλέα Ἀναστασάκη, Ἐμμανουήλ καί Μύρωνα Παπαδάκη καί στό τεχνικό γραφεῖο τοῦ κ. Ἀνέστη Μαυρίδη.
Εὐχαριστίες στήν ἐταιρεία οἰκοδομικῶν ὑλικῶν Ζαχαρίου Πετράκη, Ὑδραυλικῶν εἰδῶν Εὐάγγελου Μαρκάκη καί στό Ζαχαροπλαστεῖο Παναγιώτου Βασιλειάδη γιά τήν ἄριστη συνεργασία μας.
Εὐχαριστίες πολλές στούς έγκριτους νομικούς Ἀριστοφάνη Μπουντουράκη, Μαρία Δερμιτζάκη, Αἰκατερίνη Κυπριωτάκη καί Γεώργιο Ἀμμοναχάκη γιά τήν ἀφιδόλευτη στήριξή τους.
Εὐχαριστίες, θερμές καί καρδιακές, ἁρμόζουν καί σέ ἄλλα πρόσωπα πού προσέφεραν μέ ἀγάπη, ὑπομονή καί ἀνιδιοτέλεια τή διακονία τους. Στόν πρόεδρο πρωτ. Εὐάγγελο Γραμματικάκη καί στά Μέλη τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου, κ. Εἰρήνη Κυπριωτάκη, κ. Μαρία Τσαγκαράκη, κ. Ἰωάννη Μεσσαριτάκη, κ. Μαρία Τραπιεράκη, οἱ ὁποίοι συνέδραμαν μέ ὅλο τό πύρωμα τῆς καρδιάς τους στήν ὁλοκλήρωση τοῦ ἔργου.
Παράλειψις μεγίστη θά ἀποτελοῦσε ἡ μή εὐχαριστιακή ἀναφορά εἰς τόν ἐκλεκτό χορό τῶν Ψαλτῶν «Οἱ Κρῆτες Μαίστορες» ἐξ Ἡρακλείου, πού ἀπέδωσαν τούς θεσπέσιους ὕμνους καί ᾠδές μέ τρόπο ἀριστοτεχνικό.
Δεήθητε Σεβασμιώτατοι Ἃγιοι Ἀρχιερείς, ὁ Ἱερός αὐτός Ναός τῆς Ἀειπαρθένου Κόρης νά παραμένει πάντοτε ὁ καθαγιασμένος χώρος, ὃπου θά τελεσιουργείται τό μυστήριο τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Νά ἀποτελεί ἀληθινό φυτώριο πνευματικῆς καλλιέργειας καί ζωῆς καί νά ἀκτινοβολεί τήν αλήθεια, τή δύναμη καί τό κάλλος τῆς Ὀρθοδοξίας μας καί τῆς παραδόσεως τῶν Πατέρων μας.”