Η εις πρεσβύτερον χειροτονία του π. Κωνσταντίνου Λαδομένου

Σε κλίμα συγκίνησης τελέστηκε το Σάββατο 18 Νοεμβρίου, στον Ι. Μητροπολιτικό Ναό της Μεγάλης Νεαπόλεως, υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γερασίμου,  η εις πρεσβύτερον χειροτονία του διακόνου Κωνσταντίνου Λαδομένου. Ο πατήρ Κωνσταντίνος διακόνησε με υποδειγματική αφοσίωση και υπακοή τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας επί οκτώ συναπτά έτη. Παραθέτουμε την ομιλία του νέου πρεσβυτέρου της Εκκλησίας μας. Ευχόμαστε από καρδίας ο Χριστός να ευλογεί την ιερατική του πορεία.

Σεβασμιώτατε Πάτερ και Δέσποτα,

Εκλεκτή χορεία εκ του Ιερού καταλόγου,

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Ο Θεός είναι κοινωνία ελευθερίας και αγάπης τριών προσώπων: του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Δωρούμενη και δωροδόχος αγάπη είναι ο τρόπος ύπαρξης του Θεού. Αυτή την αγάπη που δίδεται, ανταποδίδεται και μεταδίδεται φανερώνει στους ανθρώπους ο Χριστός. Ο Χριστός ενσαρκώνει τη θετική ανταπόκριση στην πρόσκληση αγάπης του Πατρός, είναι το συνεχές ναι της αγάπης. Αυτό καλείται να βιώσει κάθε πιστός με την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος μέσα στην Εκκλησία. Ο πιστός καλείται ελεύθερα, να πιστοποιήσει ότι η αγάπη του Θεού είναι ο μυστικός άξονας του κόσμου, ότι μόνο μέσα σε αυτή “ὃντως ζῶμεν καί κινούμεθα καί ἐσμέν”.

Μέσα στην Εκκλησία κάθε πιστός καλείται να συνυπάρξει αρμονικά με τους άλλους. Την αρμονική αυτή συνύπαρξη διακονεί ο ιερέας. Ο ιερέας, ως πνευματικός πατέρας μιας συγκεκριμένης κοινότητας πιστών, θυμίζει τον έσχατο σκοπό του ανθρώπου δηλ. ελεύθερα να απαντά θετικά στην πρόσκληση της αγάπης του Θεού, να γίνεται παιδί του Θεού. Τότε και μόνον τότε η ζωή του υπηρετεί συγκεκριμένη ιεράρχηση αναγκών, δηλ. τη θεογνωσία και την αυτογνωσία, την κοινωνικότητα και τη φυσική θεωρία. Ο ιερέας γεννά στις ζωές των ανθρώπων την κοινωνία με τον Θεό, έτσι ο άνθρωπος ανακαλύπτει ότι η όλη ζωή είναι δώρο, είναι χάρις Θεού. Δώρο που καταξιώνεται όταν αντιδωρίζεται στον Θεό και τον συνάνθρωπο.

Ο ιερέας, με τη χάρη της ιερωσύνης που ενδύεται την ημέρα της χειροτονίας του, αναδεικνύεται όργανο της Θείας Χάριτος, μυσταγωγός και λειτουργός των Θείων Μυστηρίων, δια της ιερωσύνης ο άνθρωπος μεσολαβεί προς τον Θεό για τους ανθρώπους.

Πράγματι η ιερωσύνη είναι το ύψιστο από τα θεία δώρα, από όσα χάρισε ο Θεός στους ανθρώπους και η πηγή όλων των δωρεών προς αυτούς, διότι από την ιερωσύνη απορρέουν όλα τα αγαθά που στέλνονται από τον ουρανό προς τους ανθρώπους. Καταθέτει δε ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης: αυτά τα δύο δώρα έχει δώσει ο Θεός στους Χριστιανούς, την ιερωσύνη και την βασιλεία, με τα οποία υπηρετείται το θείο και στολίζονται τα επίγεια όπως και τα επουράνια.

Ο δε Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης ονομάζει την ιερωσύνη διακόνημα ιερό, την ονομάζει υπόδειγμα της υπερκόσμιας ιεραρχίας και ιερή και άγια βασιλεία. Η γραφίδα μάλιστα του Ιερού Χρυσοστόμου βοά αυτή την ώρα λέγοντας: “η ιερωσύνη δεν είναι μόνο μεγάλη και υψηλή υπηρεσία αλλά και μυστήριο μέγα ιερό και θείο εξαιτίας της θεϊκής προέλευσής της, εξαιτίας του επιδιωκόμενου σκοπού της, εξαιτίας του θεϊκού χαρακτήρα της και εξαιτίας όσων απερινοήτων τελούνται από αυτήν”.

Είναι Μυστήριο, διότι εξαιτίας της ιερωσύνης οι άνθρωποι, αν και είναι χωμάτινοι, λαμβάνουν την τάξη των επουρανίων ταγμάτων και γίνονται πνευματικοί λειτουργοί,  μέλη της υπερκόσμιας ιεραρχίας και υπηρετούν το θείο ως άγγελοι Θεού. Είναι Μυστήριο, διότι με την ιερωσύνη η γη εξομοιώνεται με τον ουρανό και ιερουργούνται στη γη όσα τελούνται στον ουρανό. Είναι Μυστήριο, διότι με την ιερωσύνη τα επίγεια στολίζονται όπως στον ουρανό και η γη ανυψώνεται προς τον ουρανό και ο ουρανός κλίνει προς την γη. Η ιερωσύνη είναι όμοια με σκάλα που ενώνει τον ουρανό και τη γη και με γέφυρα που οδηγεί από τη γη προς τον ουρανό.

Αυτές οι θείες διδαχές, Σεβασμιώτατε, έχουν κατακλύσει την καρδιά μου, από την πρώτη εκείνη στιγμή που μου ανακοινώσατε ότι έφτασε πλέον η ώρα να χειροτονηθώ πρεσβύτερος, να εισέλθω στα ενδότερα του καταπετάσματος. Διδαχές που προέρχονται από τη θεόπνευστη γραφίδα του Αγίου Νεκταρίου και αποτελούν για εμένα προσωπικά πνευματικά εχέγγυα για την ιερατική μου διακονία, όντας ο ίδιος ιεροσπουδαστής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής, εκεί όπου ο Άγιος, για 14 συναπτά έτη, δίδαξε ἒργῳ καί λόγῳ.

Και πραγματικά αυτή την ώρα, που το βλέμμα μου ατενίζει το Ιερό Βήμα, συστέλλομαι και σιωπώ. Μένω έκθαμβος μπροστά στη δωρεά της Χάριτος του Θεού, αναλογιζόμενος πως, “οὐδείς ἄξιος τῶν συνδεδεμένων ταῖς σαρκικαῖς ἐπιθυμίαις καί ἠδοναίς τού λειτουργείν σοι βασιλεύ τῆς δόξης”. Η καρδιά μου όμως λαχταράει να βρεθεί εκεί όπου οι Άγιοι Άγγελοι δεν μπορούν, δηλ. στην τέλεση της φρικτής θυσίας, της ιερουργίας του Αγίου Σώματος και Αίματος του Χριστού.

Αυτά και άλλα πολλά αναλογιζόμενος και γνωρίζοντας ότι, ο κληρικός μένει πάλιν άνθρωπος με τα ανθρώπινα ελαττώματα, επικαλούμαι το έλεος του Θεού και την Θεία Χάρη «τήν τά ἐλλείποντα ἀναπληρούσα καί τά ἀσθενή θεραπεύουσα» να επισκιάσει και εμένα τον αμαρτωλό και ανάξιο στην νέα μου αυτή διακονία προς δόξαν του Τριαδικού Ονόματός Του και σωτηρία των ανθρώπων.

 Η διακονία μου ξεκίνησε σε τούτο το Θεομητορικό Ανάκτορο της Μεγάλης Παναγίας, που με φιλοξένησε σε πάμπολλες Ιερές Ακολουθίες υπό την σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου που δεν με άφησε ποτέ να αισθανθώ ξένος, καθώς δεν κατάγομαι από αυτόν εδώ τον τόπο. Το κυριότερο χαρακτηριστικό της διακονικής μου πορείας ήταν οι πολλές και βιωματικές Ιερές Ακολουθίες και ιδιαίτερα το μυστήριο της Αναιμάκτου Θυσίας. Τα οφέλη που απεκόμισα χάριν των ποιμαντικών σας δραστηριοτήτων ήταν αναρίθμητα, καθώς αξιώθηκα να επισκεφθώ και να μετέχω των Ιερών Ακολουθιών σε όλες τις Ενορίες, τις Ιερές Μονές και τα Σεβάσμια Προσκυνήματα τόσο εντός, όσο και εκτός της Ιεράς Μητροπόλεως μας. Πολλά δε από αυτά τα Ιερά Προσκυνήματα που μου ήταν γνωστά ως παιδί και είχαν αποτυπωθεί ανεξίτηλα στην ψυχή μου, είχα την ευλογία να μετέχω πλέον στις πανηγύρεις τους ως κληρικός. Ιδιαίτερη στιγμή στην πορεία αυτήν ήταν η επίσκεψη μας στο Άγιον Όρος, που αισθάνθηκα έντονα την παρουσία της Υπεραγίας Θεοτόκου, με αποκορύφωμα την προσκύνηση της Θαυματουργής Εικόνας της Παναγίας Πορταϊτίσσης.

Στα χρόνια αυτά καλλιεργήθηκα πνευματικά μέσο της συναναστροφής μου με αξιόλογους ανθρώπους κληρικούς και λαϊκούς. Επίσης, αποκόμισα πολλές εμπειρίες σε λειτουργικά και εκκλησιαστικά θέματα μέσο των υποχρεώσεων μου ως διάκονος σας, που πιστεύω ότι θα μου χρησιμεύσουν στην περαιτέρω ιερατική μου πορεία.

Πολύ ωφέλιμες εμπειρίες για εμένα ήταν και σας ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που δείξατε στο πρόσωπο μου,  η οργάνωση του Κατηχητικού Σχολείου του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού της Μεγάλης Παναγίας και της Σχολής Γονέων της Ιεράς Μητροπόλεως, που προέκυψαν από την δική σας αγωνία και μέριμνα για την νουθεσία των παιδιών αλλά και των νέων έγγαμων ζευγαριών. Το Κατηχητικό Σχολείο ήταν πρωτίστως για εμένα ένα σημαντικό Σχολείο όπου διδάχτηκα πολλά μέσα από την απλότητα και την αγάπη των παιδιών, στην προσπάθεια μου να μεταλαμπαδεύσω την Πίστη του Χριστού και την Ιερά Παράδοση μας στα παιδιά μας, ευχόμενος οι γνώσεις που απέκτησαν να γίνουν οδοδείκτης στην ζωή τους. Αντίστοιχα, η σχολή γονέων αποτέλεσε και αποτελεί στήριγμα στις ζωές των ζευγαριών αλλά και Σχολείο για την καλή συζυγία, την διαπαιδαγώγηση των παιδιών και επιπροσθέτως στην κατάρτιση των κληρικών όσον αφορά τις οικογενειακές σχέσεις. Σας ευχαριστώ και σας ευγνωμονώ κατά πάντα και δια πάντα. Είμαι σίγουρος ότι, όπως μου συμπαρασταθήκατε και με συμβουλεύατε έως τώρα, θα συνεχίσετε να πράττετε το ίδιο στη δύσκολη αρχή της πνευματικής μου πορείας ως πρεσβυτέρου.

Ας μου επιτραπεί, όμως, αυτή την ώρα να απευθύνω λόγους ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης προς τους κληρικούς της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, τις Μοναστικές Αδελφότητες για την όμορφη και αγαστή συνεργασία μας όλα αυτά τα έτη και την εμπιστοσύνη να με εκλέξουν στον Σύνδεσμο Κληρικών επί δυο συνεχείς θητείες. Ιδιαιτέρως τον Πρωτοσύγκελλο Αρχιμ.Τίτο Ταμπακάκη για την στήριξή του και την ευγενή συνεργασία που είχαμε, τον π, Εμμανουήλ Καστανό για την τέλεια συνεργασία στις πολλές ποιμαντικές δραστηριότητες που συνεργαστήκαμε, τον π. Εμμανουήλ Βασιλάκη για το έμπρακτο ενδιαφέρον προς εμένα και την οικογένεια μου από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας, τους Ιερείς, τους Εκκλησιαστικούς Επιτρόπους και τους ευσεβείς κατοίκους της Νεαπόλεως.

Θερμές ευχαριστίες απευθύνω προς τους κατά σάρκα γονείς μου Εμμανουήλ και Αικατερίνη, την μητέρα της διακόνισσάς μου Ελένη, τα αδέρφια μας και όλους τους συγγενείς μας.

Ιστάμενος απέναντι του Φρικτού Θυσιαστηρίου δεν μπορώ να μην μνημονεύσω τους μακαριστούς μου συγγενείς αρξάμενος από τον Μακαριστό Επίσκοπο τον από Αρκαδίας, Κυδωνίας κυρό Νικηφόρο, τον πατέρα Εμμανουήλ Ανδρουλάκη (πρώην εφημέριο Πλάτης Λασιθίου), και τους παππούδες μου. Τον Νικόλαο ο οποίος ήταν ένα φωτεινό παράδειγμα για εμένα καθώς υπήρξε η σημαντικότερη πνευματική προσωπικότητα στην οικογένεια μας με έναν βίο κατακλυσμένο από ταπείνωση, νηστεία και προσευχή. Τον Κωνσταντίνο του οποίου φέρω το όνομα του και κρατώ ως παρακαταθήκη την ρήση του Ευαγγελίου «τά γάρ καλά ἔργα κόπῳ κτῶνται καί πόνῳ κατορθοῦνται», διότι από εκείνον διδάχτηκα να αγαπώ την γη και να εργάζομαι πάνω σε αυτή που έως τώρα με βοήθησε στην ζωή μου.

Ευχαριστώ τον πατέρα Στυλιανό Κουτσούκο μαζί με την οικογένεια του που ήρθαν από την νήσο του Αγίου Νεκταρίου την Αίγινα. Και όλους εσάς κληρικούς και λαϊκούς που δεν υπολογίσατε κόπο και χρόνο, για να συναχθούμε όλοι μαζί την ώρα της προσωπικής μου Πεντηκοστής.

Τώρα στρέφω το βλέμμα μου στον φαεινό μου αστέρα, το πιο σημαντικό πρόσωπο της ζωής μου, στον συγκυρηναίο μου, στην διακόνισσα και σύζυγο μου Στυλιανή. Γνωριστήκαμε σε μικρή ηλικία και έμελλε να συμπορευθούμε στην ζωή περνώντας άλλοτε από γαλήνιες θάλασσες και άλλοτε μέσα από συμπληγάδες πέτρες.

Η αγάπη μας όμως, η στήριξη, η στοργή της και η υπομονή της, πάντα μας οδηγούσε σε υπήνεμα λιμάνια. Η σχέση μας από τότε είναι μια σχέση σεβασμού καθώς συνετέλεσε τα μέγιστα εκείνη ώστε να εισέλθω στις τάξεις του έγγαμου ιερού κλήρου, σεβόμενη τον ιερό μου πόθο να αφιερώσω την ζωή μου στον Χριστό. Το μεγαλύτερο ευχαριστώ είναι για τα υπέροχα δυο παιδιά που δημιουργήσαμε αναμένοντας με την Χάρι του Τριαδικού Θεού τον τρίτο μας παιδί, μεγαλώνοντας έτσι την οικογένεια μας και όλοι μαζί να συμπορευθούμε για την κατάκτηση της Βασιλείας των Ουρανών.

Τελευταίο στον λόγο αλλά όχι στην Αξία και στην Τιμή άφησα Εσάς. Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πέτρας και Χερρονήσου κύριο μου κύριο Γεράσιμο.

 Σεβασμιώτατε,

Γνωρίζω πολύ καλά πως δεν σας αρέσουν οι φιλοφρονήσεις ούτε οι βαρύγδουποι λόγοι για το πρόσωπό σας. Θα ήμουν όμως αγνώμων και αχάριστος προς τον ευεργέτην, εάν δεν εκφράσω «ἒτι καί ἒτι», «πάλιν καί πολλάκις» την άπειρη ευγνωμοσύνη μου δια τις πολλές φανερές και αφανείς ευεργεσίες σας προς εμένα

Σεβασμιώτατε για εμένα υπήρξατε φωτεινό παράδειγμα αγωνιστού Ιεράρχου.  Η γνωριμία μας έγινε υπό την ευλογία της Παναγίας της Ορφανής Αγκαράθου και από τότε έως σήμερα που στεκόμαστε κάτω από τους θόλους ενός άλλου Ιερού Παλατίου της Θεομήτορος της Μεγάλης Παναγίας Νεαπόλεως, σταθήκατε για εμένα ως βακτηρία επιστιπτική και ράβδος παιδεύσεως. Η συμβολή σας ως πνευματικός μου πατέρας για την εν Χριστώ προκοπή μου υπήρξε ο ακρογωνιαίος λίθος να αγαπήσω τον εν Τριάδι Θεό και την Εκκλησία, ανάβοντας έτσι το λαμπτήρα της κλίσεως μου προς την ιερατική πορεία. Το σημαντικότερο μάθημα και δίδαγμα που απεκόμισα όλα αυτά τα έτη είναι ότι ο κληρικός πρέπει να έχει ως κέντρο της ζωής του την Θεία Λειτουργία. Αυτό μας το δείχνετε καθημερινά με τις πολλές Θείες Λειτουργίες που επιτελείτε.

Ένα άλλο σημείο που κράτησα από την διακονία μου δίπλα σας είναι η στάση που κρατάτε σε θέματα πίστεως και της αγωνίας σας για την πνευματική ανάταση του ποιμνίου σας.

Mε την συναναστροφή μαζί σας διέκρινα τα ενδότερα γνωρίσματα σας, που είναι η προσευχή, το ησυχαστικό σας φρόνημα, η ιεροπρέπεια, η υπομονή σας και ο τρόπος που αντιμετωπίζετε τα διάφορα εκκλησιαστικά ζητήματα. Όλα αυτά μαρτυρούν την απόλυτη εμπιστοσύνη και αγάπη που έχετε στον Τριαδικό Θεό και στην Υπεραγία Θεοτόκο και εν γένει στην Εκκλησία. Τέτοια χαρακτηριστικά δύσκολα τα συναντούμε στις ημέρες μας.

Σημαντικό ρόλο στην εν Χριστώ προκοπή μου ήταν στο ότι με ενθαρρύνατε στην επιθυμία μου να εισαχθώ στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πλέον δια πρεσβειών σας είμαι φοιτητής αυτής.

Σας ευχαριστώ που με τιμήσατε, να βρίσκομαι πλησίον σας και να υπηρετήσω ως διάκονός σας για επτά συναπτά έτη, ανεχόμενος πολλές φορές τα λάθη μου.

Ελπίζω να βρήκατε προς το πρόσωπο μου ανάπαυση αυτά τα έτη. Θέλω να γνωρίζετε ότι θα παραμείνω για πάντα στην διακονία σας, υποσχόμενος όπου μου ζητηθεί να διακονήσω ως πρεσβύτερος, να το κάνω πιστά και φιλότιμα προς ευαρέσκεια Θεού και ανθρώπων.

Σεβασμιώτατε εύχομαι ο Δωρεοδότης Κύριος να σας χαρίζει υγεία και δύναμη, ώστε να επιτελείτε το θεάρεστο έργο σας επ΄ ωφελεία του πληρώματος της Εκκλησίας, ορθοτομώντας τον λόγο της Αληθείας.

Σεβαστοί Πατέρες και αγαπητοί αδελφοί  εκ βάθους καρδίας, σας ζητώ να με συγχωρέσετε εάν στεναχώρησα ή σκανδάλισα κάποιον με τα λόγια μου ή τις πράξεις μου και σας παρακαλώ τούτη τη στιγμή να προσευχηθείτε όλοι για εμένα, ώστε να με καταστήσει ο Θεός άξιο Λειτουργό των Αχράντων Μυστηρίων Του.

Δια πρεσβειών του εν Αγίοις Πατρός ημών Νεκταρίου Επισκόπου Πενταπόλεως του Θαυματουργού και προστάτου της οικογενείας μου, του Αγίου Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου που με ευεργέτησε θαυμαστό τω τρόπω και της Δεσποίνης ημων Υπεραγίας Θεοτόκου, κατακλύω τον λόγον και δίδω τόπο στο Μυστήριο.

Σεβασμιώτατε, ήγγικεν η ώρα. Γένοιτο. Αμήν”.

Παρακολουθήσετε την Χειροτονία στο κανάλι youtube της Ιεράς Μητροπόλεως.